شناخت روحيات رييس‌جمهور
ابراهيم عمران
از صحبت‌ها و فيگور بدن پزشكيان طي هفته اخير انتقادي شده است. زاويه تند سياسي اين نقدها هم مشخص و براي همگان آشناست. آنچه اما در اين ميان مورد غفلت قرار مي‌گيرد، كالبدي است كه رياست‌جمهوري در آن قرار گرفته است. كالبدي كه بيشتر توده مردم ايران را در خود نمايندگي مي‌كند. اصولا آمدن چنين شخصي با ادبيات غيرمتكلف و حركات و رفتارهاي عادي بسان همه انسان‌هاي كوچه و بازار از نعمات و خيرات ممكن بود. پزشكيان اگر در اوج بحران و ناترازي‌هاي موجود مي‌خندد و خود را در «اتفاق» مي‌بيند و اگر هم در سياست، حجابي بين خويشتن و مردم نمي‌بيند و هر آنچه عامه مردم مشتاق شنيدن آن هستند بر زبان مي‌آورد از باوري نشأت مي‌گيرد كه او را مصمم به آمدن و ادامه دادن كرده است. رييس‌جمهور بي‌تكلف اين دوران ايران همان‌گونه كه آرام و متين هست؛ اين آرامش و متانت را براي مردمش هم مي‌خواهد. اين مثبت ديدن امور و تو گويي اتفاقي رخ نداده را، سعي در همگاني كردن آن در روان پر آشوب مردم مي‌داند. خنده‌هايش و حركات و فيگور بدنش، جدا از آنكه زبان بدن بلد باشد يا بخواهد تصنعي رفتار كند نشان از شناخت درست او از توده رنج كشيده از فقر و بي‌عدالتي مي‌دهد. او تملق‌گو و تملق‌شنو نيست. آجيلي نمي‌دهد و آجيلي هم نمي‌گيرد بسان مستوفي الممالك. ولي مشتاق آن هست كه آجيل و رفاه عموم مردم را ميسور كند. در اين ميان، اما ضعف شناختن او مي‌تواند دستاويزي براي نوازش سياسي‌اش توسط بازندگان هميشه مدعي شود. افسوس كه دايره و سپهر سياسي ايران كيش شخصيت را نمي‌پسندد. ولي گاهي لازم است در وراي آن، شناخت درست و اصولي از بازيگران عرصه سياست هم ايجاد شود. شناختي كه لازمه‌اش گفتن خصال نيك چنين فردي و بازگو كردنش به زبان ساده براي همگان است.بازيگراني كه در راه درست و صواب گام برمي‌دارند، حق‌شان هست كه بهتر شناخته شوند. حال چگونه شناساندن اين روحيات مهم است و بس شاذ و شايد هم مناقشه‌برانگيز. پزشكيان به حتم مايل نيست از شخص او زياد بگويند و «ول كردن»هايش به گويندگان هم مي‌تواند از جعفر تا اكبر و اصغر نوعي را شامل شود.
ولي پرواضح است كه آگاه باشند اين نشناختن مرام و مسلك رفتاري و سياسي‌اش مي‌تواند پاشنه آشيل و چشم اسفنديارش شود. مردم عادي شايد خوش‌شان بيايد از اين بي‌پيرايگي و دمي در دل‌شان آرام شوند از اينكه صدا و منويات ساده‌شان از زبان شخص دوم مملكت گفته شود. ولي گروه‌هاي اليت سياسي و اجتماعي به دلايل گوناگون اين‌گونه نيستند. مرام و معرفت و اصول رفتاري پزشكيان، بايد براي همگان به نحوي بازگو شود كه تصوير درستي از حرف‌ها و حركاتش مبسوط شود. اگر دوربين به دست مي‌گيرد و از خبرنگاران عكس مي‌گيرد و اگر در جواب پرسشي سخت، با خنده و با ملاحت دوست‌داشتني جواب مي‌دهد و اگر راهكاري جز جنگ و ستيز مي‌خواهد؛ همه و همه صداهاي مردمي است كه يك‌سال پيش با اميد و تغيير به او اعتماد كردند. نگذاريم اين صداقت و راستي راي آن 50 درصد شكسته شود تا آن 50 درصد قهر كرده نيز اميدوار به صدق گفته‌هايش شوند. پزشكيان پزشك شناخت روحيات مردم است. در حالي كه روحيات و آلام دروني‌اش بي‌اندازه ناشناخته است. كمي اگر اجازه بدهد اين شناختن بهتر از او همگاني شود، به ثواب و صواب است .