ظرفيتهاي عظيم ايران معطل تصميمهاي بزرگ
جعفر گلابی
اگر برخي از مسوولان تصور ميكنند كه هنوز نياز به استفاده از تمام ظرفيتهاي سياسي، اجتماعي، مادي و معنوي براي دفاع از كشور نرسيده است، اشتباه ميكنند. مطمئنا اسراييل به تنهايي قادر به هماوردي با ايران نيست ولي همه يقين داريم كه امريكا، اروپا و برخي كشورهاي منطقه هرآنچه در توان دارند و مقتضي ميبينند در اختيار اسراييل قرار ميدهند. با چنين فرض مسلمي پيكار ايران در زمان كنوني سرنوشتساز است و براي عبور از بحران كنوني راهي جز بهكارگيري همه ظرفيتهاي كشور وجود ندارد. اينكه صدا و سيما كمكم از دايره بسته پيشين خارج ميشود و به غير همفكران خود هم براي دفاع از ايران تريبون ميدهد مورد استقبال است ولي اين معنا اندكي از بايستههاي فوري و فوتي است. به جز صدا و سيما نياز به همياري و ميدانداري همه ايران دوستان خصوصا بزرگان محبوب و تعميق همبستگي به وجود آمده كاملا محسوس و ضروري است. بازسازي ساختاري براي مواجهه با انواع سناريوهاي احتمالي در صدر اولويتها قرار دارد و تاخير در آن ممكن است خسارتهاي بزرگي به همراه داشته باشد. ما مديران زيادي داريم كه تجربههاي گرانسنگي در اداره كشور دارند و اكنون بهواسطه اختلافات سياسي و تنگنظريها خانهنشين هستند. البته مقصود حقير بالاتر از اين معناست ولي براي تقريب ذهني مينويسم كه چرا از شخصيتهايي مثل آقاي جهانگيري، علي يونسي، موسويلاري، غلامحسين كرباسچي، صفايي فراهاني، مصطفي پورمحمدي و... در پستهاي حساس استفاده نميشود؟ حتي شخصي مثل آقاي قاليباف با همه انتقاداتي كه به او داريم در بعد اجرايي توان بالايي از خود بروز داده كه در بعد تقنيني چيزي مشاهده نشده است. راهبرديتر از همه چرا براي روز مبادا فكر نميشود و طمع دشمنان براي به وجود آمدن خلأهاي بنيانكن زايل نميشود؟ متاسفانه همواره براي تصميمگيريهاي مهم دچار ترديد و تاخير بودهايم و زمانهاي مهم را يكي، پس از ديگري از دست دادهايم. گاهي نوشدارو را بعد از مرگ سهراب رساندهايم ولي با علم به اين معنا همچنان در اين زمينه كندي و رخوت ديده ميشود. اكنون زمان چابكي در تصميمهاست؛ زمان هماهنگي كامل بين همه نيروهاست.
حتي اگر نياز به تغيير برخي از مسيرها وجود دارد نبايد زمان مقتضي آن از دست برود. نمونه بارز تعلل در تصميمها لايحه پالرمو و CFT بود كه ۱۰سال به طول انجاميد! موضوع بستن اضطراري و موقت اينترنت جاي خود دارد ولي چقدر بايد طول بكشد تا مساله رفع فيلترينگ حل شود؟ آزادي زندانيان سياسي مشكل لاينحلي نيست كه اين همه زمان ببرد و احتمالا اسراييل براي سوءاستفاده از اين معنا زندان اوين را بمباران بكند. مهمتر از نكات بالا ايجاد ساز و كاري براي تصميمات فوري و ضروري و حتي استراتژيك است. ميتوان مثل همه دنيا به دولت اختيارات ويژه براي مقابله با بحرانها داد. رييسجمهور ميتواند محور تغييرات مثبت و ايجاد آمادگي كامل براي هر احتمالي باشد. جلسات روساي سه قوه تشكيل شد ولي خروجي بزرگ و ملموسي براي رفع نابسامانيها و ايجاد گشايشها مشاهده نشد. از اين ظرفيت ميشد به تصميمهاي ضروري رسيد و سرعت مورد نياز را در ساختارهاي پيچيده از دست نداد. هنوز فشار انواع محدوديتها بر اثر اختلافات سياسي وجود دارد و پاسخ شايسته به نجابت، شجاعت، صداقت، آگاهي و موقعشناسي مردم داده نشده است. يكي از بزرگترين مشكلات ما شعارمحوري است و به نظر ميرسد گاهي مسوولان شعاردهنده احساس ميكنند كه با شعارشان در عمل هم اتفاقها ميافتد! اين روزها ثابت شد چقدر به شعار حداقلي و عمل حداكثري نياز داريم. اصلا چرا مسوولان ما اين همه سخنراني ميكنند؟ همين وقت و نيرويي كه براي آمد و شد و اعلام لفظي بايدها و نبايدها ميگذارند بايد در جلسات مهم حاضر شوند و به تصميمهاي كارگشا برسند. در حال حاضر كه دشمن در كمين است واقعا حتي يك دقيقه را نبايد از دست داد. نكته بسيار مهم اينكه به جز برخي حضورهاي نمادين مديران كشوري امنيت آنان هم اهميت دارد. شجاعت براي فداكاري موضوعي شخصي بين افراد و خداي آنهاست ولي آنان كه مسووليتي دارند و اكنون مهمترين زمان براي ايفاي وظايفشان است بايد براي ادامه خدمت به مردم و دفع شرور و تجاوز از ميهن همه نكات امنيتي را لحاظ كنند. هنگام فقدان مسوول يا فرمانده يا دانشمندي كه اكنون مسلط به كار است به هر حال زمان ميبرد تا نفر بعدي به اصطلاح سوار كار بشود. اين معنا هرچه بالاتر ميرود از اهميت حياتي بيشتري براي كشور برخوردار است و بايد شامل همه سرمايههاي ملي، سياسي، علمي، فرهنگي و همه آحاد ملت شود. كاملا مشخص است كه برخي از تبليغات و جنگ رواني در جهت تهیيج مسوولان براي حضور در انظار عمومي از اين زاويه شكل ميگيرد. خاتمه موضوع اينكه بياييم براي ايران از منيتها، خودمحوريها و حب و بغضها عبور كنيم و هر چه براي كشور نافع است به مرحله عمل درآوريم. بدون اغراق و با استناد به گفتههاي كارشناسان و صاحبنظران آشتي ملي و انسجام داخلي هنوز ظرفيتهاي بزرگي براي فعليت دارند. چه بسا اگر اين مهم محقق شود در كنار آمادگي و ارتقای توان نيروهاي مسلح تهديدها به كلي مرتفع شوند. پدافند كامل، مطمئن و همهجانبه اهميت راهبردي و تعيينكننده دارد.