حميد امجد بعد از 12 سال به صحنه تئاتر برگشت
از آنچه به نام من روي صحنه مي‌آمد راضي نبودم
ديروز بيست و نهم تيرماه نشست مطبوعاتي نمايش «سه خواهر و ديگران» به نويسندگي و كارگرداني حميد امجد برگزار شد. اين نشست در حالي با حضور بازيگران، تهيه‌كننده و نويسنده و كارگردان اثر برگزار شد كه امجد پس از 12 سال به صحنه تئاتر برگشته است. همان‌طور كه انتظار مي‌رفت مهم‌ترين حرفهاي اين نشست به چرايي اين غيبت 12 ساله و حضور بهنوش بختياري، بازيگر سينما و تلويزيون در اين نمايش اختصاص داشت. همچنين عوامل گروه از جمله امير اثباتي طراح صحنه و رضا مرتضوي آهنگساز و گروه بازيگران در اين نشست، ضمن ابراز خوشحالي از همكاري با حميد امجد، آن را تجربه‌اي متفاوت توصيف كردند.
حضور بهنوش بختياري در اين نمايش براي گيشه نيست
امجد در اين نشست حرف‌هايي جدي داشت كه در آن هم به دلايل دوري 12ساله‌اش از تئاتر پرداخت، هم به استفاده از چهره براي فروش در تئاتر اشاره كرد و هم گريزي به مساله سانسور زد. « اينكه اثري براي تبليغات توليد شود غلط محض است و من در وضعيت تئاتري كه تجربه كردم اين مساله بيمارگونه را ديدم. البته شايد درباره اينكه 12 سال در تئاتر نبودم بايد مفصل‌تر صحبت كرد اما اينكه شرايط بهتر شده كه آمده‌ام كار كنم به نظرم در جنبه‌هايي بدتر هم شده است و در جنبه‌هايي مفرها و ابزارهايي براي بهبود مقطعي كار پيدا شده است.» امجد همچنين در ادامه حرف‌هايش به اين موضوع پرداخت كه مميزي فقط مميزي نظارتي نيست بلكه حضور بازيگران و عواملي كه با بي‌دقتي از كيفيت كار مي‌كاهند نيز نوعي از سانسور است: «هر كدام از اينها جزيي از مواردي هستند كه مي‌توانند يك اثر را مميزي كنند چون مميزي فقط در بخش دولتي نيست و اينها مي‌توانند به شكلي كيفيت يك اثر را با مشكل روبه‌رو كنند، اما درباره خود من دليل اصلي آنكه 12 سال كار نكردم اين بود كه از آنچه به نام من روي صحنه مي‌آمد راضي نبودم. من قدم به قدم با ذهنيت‌هاي تنبل، سانسورچي و سودجو جنگيده بودم و بعد از مدتي، سبك و سنگين كردم كه چقدر از اينها را مي‌خواهم و چقدر نمي‌خواهم و بعد ديدم (آن زمان) اين حرفه را نمي‌خواهم.» او با اشاره به مساله ابتذال در سياست، اقتصاد و هنر گفت: « همه اينها چيزي است كه همواره خواسته‌ام براساس آنها تئاتري ننوشته يا توليد نكنم تا بخواهد در خدمت هر شكلي از ابتذال باشد. تصور من از اثر هنري، ساختاري سامان‌مند و مرتبط با ذهن بشري است كه محصول ذهن خلاق انساني هم باشد. نوعي ساده‌انگاري باب شده كه با گفتن «سخت نگيريد» خودشان را راحت مي‌كنند و نمي‌دانم از كي اين سهل‌انگاري جاي همه‌چيز را گرفته است. به نظر من همه جملات نمايش بايد درست و صحيح ادا شوند.» امجد مشكلات حوزه تئاتر را به سلول‌هاي سرطاني تشبيه كرد و اين مشكلات را از جنس خود تئاتر دانست: «سلول سرطاني معمولا چيزي نيست كه از اجانب وارد شود، چون وقتي يك سلول كاركرد اشتباه داشته باشد يا بيش از اندازه بزرگ شود رشد بيمارگونه پيدا مي‌كند و همين به سرطان تبديل مي‌شود. در اثر يا هر قالب هنري هم اين قضيه صادق است.» اما از نكاتي كه امجد به شكلي صريح به آن پرداخت، حضور بهنوش بختياري در اين اجرا بود. او گفت كه «تمامي بازيگران نمايش از جمله بهنوش بختياري پُر از قابليت‌هاي بازيگري هستند. البته آشنايي من با خانم بختياري به كلاس‌هاي فلسفه مدرن بابك احمدي بازمي‌گردد و اين نيست كه من به جهت حضور ايشان در عرصه سينما، بخواهم از وي براي نمايش «سه خواهر و ديگران» دعوت كنم. او به من گفت كه مي‌خواهد در عرصه بازيگري تجربه‌هاي تازه كسب كرده و تلخ بازي كند بنابراين اشتباه محض است كه فرض كنيد من به خاطر گيشه به اين هنرمند پيشنهاد همكاري داده‌ام.»
وي همچنين در خصوص جدايي سام قريبيان از اين پروژه نيز توضيحاتي ارايه كرد: «اين پروژه همكاران متعدد زيادي داشت كه در طول تمرين همراه بسيار خوبي با ما بودند اما بنا به دلايلي و تعهدات ديگري كه به پروژه‌هاي مختلف داشتند، نتوانستند در كنار ما حضور داشته باشند. آقاي سام قريبيان نيز يكي از اين عزيزان است كه بعد از مدتي كاملا صميمانه به اين نتيجه رسيديم كه در نمايش بعدي با هم كار كنيم. بنابراين هيچ مشكل ديگري در اين زمينه وجود نداشت.» به گفته اين نويسنده و كارگردان نمايشنامه «سه خواهر و ديگران» آينده چند متن و شخصيت‌هاي آثار چخوف را به صورت يكپارچه روايت مي‌كند و نسبتي با ما به عنوان ايراني هم برقرار مي‌كند.» اين نمايشنامه درباره ما و زمان و مكاني است كه در آن هستيم و زندگي مي‌كنيم. همچنين در اين اثر يك ساختار چهل‌تكه از آثار چخوف، شكسپير، تاريخ جنگ‌هاي ايران و روسيه ساخته شده است.»
سعيده آبشناسان (تهيه‌كننده): حضور در اين نمايش براي من گام مثبتي است
سعيده آبشناسان، تهيه‌كننده اين نمايش نيز كه به گفته خودش نخستين حضورش در تئاتر را تجربه مي‌كند از اين همكاري اظهار خوشحالي كرد: «تهيه‌كنندگي اين اثر نمايشي در عين حال كه پروژه بزرگ و بسيار لذت‌بخشي است، استرس‌هاي خود را نيز دارد. به هر حال كار كردن با يك شخصيت بزرگي مانند حميد امجد مراقبت‌هاي بسيار زيادي مي‌خواهد كه نبايد منجر به ناراحتي او شويم. به هر حال حضور در اين اثر، گام مثبتي است كه شايد بتوانيم به سهم خود تغيير عمده‌اي را در حوزه تئاتر ايجاد كنيم.»
بختياري: اين متن مرا واداشت جور ديگري بازي كنم
اما حرفهاي بهنوش بختياري نيز در نوع خود جالب توجه بود. «تمام بازيگراني كه در اين اثر نمايشي حضور دارند، هيچ نگاه بدي به من نداشتند؛ كمااينكه من از طرفداران استاد امجد بودم كه طي سال‌هاي گذشته تمام تئاترهاي ايشان را ديده‌ام و مي‌توانم بگويم كه به معناي واقعي، يك مرد باسواد و انسان در حوزه تئاتر است.» بهنوش بختياري حضور در كنار حميد امجد و گروهش را نشانه خوش‌شانسي خود دانست: «روزي كه به من براي بازي در اين نمايش تلفن شد، از شدت هيجان و خوشحالي سكته كردم زيرا با شناختي كه از اين مرد بزرگ داشتم، مي‌دانستم كه او هم هميشه به گيشه فكر نمي‌كند؛ كمااينكه اين متن به قدري زيبا و عميق است كه من را واداشت جور ديگري بازي كنم و مهارت‌هاي خودم را تقويت كنم. به هر ترتيب براي من بازي در تئاتر بسيار سخت بود اما خوشحالم كه در اين عرصه مشغول فراگيري هستم و خيلي از چيزها را ياد مي‌گيرم. من موجود بسيار خوش‌شانسي هستم كه اين شانس به من رو كرده و در يك اثر حرفهاي حضور دارم كه در عرصه بازيگري مطالب بسياري را به من ياد مي‌دهد.» علاوه بر اينها گروه بازيگران اين نمايش متشكل از افشين هاشمي، ريحانه سلامت، معصومه رحماني، رامين سياردشتي، عليرضا ناصحي، داريوش موفق، محسن حسيني، امير عبدللهيان و جمشيد جهان‌زاده نيز توضيحاتي را درباره نقشي كه در اين نمايش بازي مي‌كنند، ارايه كردند.