ببينيد كي گفتيم
پيمان طالبي
اگر در ميان شما كه داريد اين متن را ميخوانيد، كسي هست كه هنوز در جريان نيست، اين را براي او به صورت اختصاصي مينويسم كه كساني كه دارند در رسانهها چيزهايي مينويسند و شما ميخوانيد، به واقع خسته شدهاند از اينكه بايد درباره بديهيات چيزهايي را گوشزد كنند. اينكه «يك جامعه بايد به دنياي اطلاعات آزاد دسترسي داشته باشد» آنقدر بديهي است كه ديگر گفتن ندارد. اينكه «طبقاتي كردن اينترنت براي اقشار جامعه، به بازتوليد نفرت منجر خواهد شد و امري ظالمانه است» را ديگر هر طفل دبستاني ميداند. ما خسته شدهايم از گفتن اين چيزها.
از جمله همين بديهيات بارها و بارها به زبانها و بيانهاي مختلف تكرار شده، بايد مجددا گفت از اينكه رسانهها بايد در بيان مطالب آزاد باشند تا بتوانند اثرگذاري داشته باشند. هر رسانه با زاويه ديد منحصربهفرد خود ميتواند جرياني را شكل بدهد كه جريان شكل گرفته در كنار جريانهاي رسانههاي ديگر، در مجموع به تضارب آرا دامن زده و «آزادانديشي» را خلق كنند.
از اين بابت دارم با گفتن اين بديهيات وقت شما را ميگيرم و خستهتان ميكنم كه ديدم 28 آبان ماه، يعني همين چند وقت پيش، طرح «قانون حمايت و رسيدگي به تخلفات حوزه صوت و تصوير فراگير در فضاي مجازي» به مجلس رسيده است. طرحي بسيار نگرانكننده كه در پي تصويب آن به نوعي تمامي رسانهها و خبرگزاريها و حتي پلتفرمهاي شبكه نمايش خانگي به نوعي زير سايه مديران صدا و سيما يا دوستانشان قرار خواهند گرفت. با تصويب اين طرح، تمامي پلتفرمهاي رسمي در فضاي مجازي كه به نوعي «رسانه» محسوب ميشوند، محدود شده و زير سايه سنگين دستگاه نظارتي قرار ميگيرند. متن بيست و يك صفحهاي طرح مذكور در پايگاه اطلاعرساني قوانين و مقررات كشور در دسترس است و من نميخواهم همه بندهاي اين طرح را در اينجا ذكر و نقد كنم، اما همين قدر بگويم كه وجود بندهايي مثل «انجام ندادن تكاليف و الزامات اعلامي از مرجع صدور مجوز» يا «اجرا نكردن احكام قطعي هياتهاي رسيدگي به تخلفات موضوع اين قانون» در بخش تخلفات رسانهها در اين طرح، كار را براي اصحاب هر نوع رسانهاي در كشور بيش از پيش دشوار خواهد كرد. نامشخص بودن خط قرمزها و پيشروي مراجع نظارتي بهطور روزانه در شكلهاي مختلف، در درازمدت چيزي از مقوله «رسانه» در اين كشور به جا نخواهد گذاشت. ببينيد كي بهتان گفتيم.