سياستهاي آموزشي
غزل لطفي
چند روز قبل، دخترم كه امسال كلاس دهمي شده است، ظهر كه از مدرسه به خانه آمد طبق روال هميشه مشغول تعريف كردن اتفاقات و ماجراهاي آن روز مدرسه بود كه حرفش به يكي از معلماهايشان رسيد. معلم مورد بحث، سر كلاس گفته بود: ما بهترين اينترنت دنيا را داريم و اينكه ميبينيد كه وقتي براي خانواده يا فاميل، عكس و ويديو ميفرستيد، دير ارسال ميشود، علتش اين نيست كه اينترنت ما ضعيف است، بلكه شما هر چه ميفرستيد ابتدا براي كشورهاي ديگر ميرود و آنها ميبينند كه شما چه عكس يا فيلمي را ارسال كردهايد و بعد براي شخصي كه مورد نظر شما ارسال ميشود و علت تاخير در ارسال هم همين است نه كم بودن سرعت نت ! اين معلم بزرگوار، همچنين حضور با حجاب سر كلاسي كه همه دانشآموزان و معلم خانم هستند را جزو قوانين جدي خود ميداند و تذكر در مورد اينكه مقنعههايتان سر كلاس حتما روي سرتان باشد هم بهطور دائم تكرار ميشود. موضوع اين يادداشت اثبات كم يا زياد بودن سرعت نت يا امنيت سايبري كه اين معلم عزيز بهطور ناخواسته آن را كلا زير سوال برده است، نيست. ميخواهم به تفكري بپردازم كه پشت بيان آن مطالب است. همه ما به خوبي ميدانيم كه دانشآموزان كلاس دهمي، نوجوانان ۱۵ يا ۱۶ سالهاي هستند كه به اين آگاهي رسيدهاند و در اين سن به خوبي ميفهمند كه اين حرفها صحيح نيست. كما اينكه تقريبا يك هفته پس از شنيدن آن موضوع، باب لطيفهگويي پيرامونش، ميان دانشآموزان باز شده بود. دقيقا مثل اينكه كودك دو يا سه ساله را از آمپول بترسانيم (كه همان هم غلط است!) و انتظار داشته باشيم در بزرگسالي هم همچنان بتوانيم او را با آمپول تهديد كنيم. نگرش پشت بيان آن جملات هم همين قدر سطحينگر است و اين تفكر سطحي كه از طرفي غيرواقعي بودن آن براي نوجوانان، مسجل است و اصلا آن را جدي نميگيرند و از طرفي ديگر با بيان امري دروغ (داشتن بهترين نت دنيا) هر چند كه تصميم داشته، ناامنيهاي سايبري را براي نوجوانان توضيح دهد...
اما در نهايت به نتيجه مورد نظر كه نرسيده، بلكه باعث شده مقبوليتي را كه بايد در ابتداي سال به دست ميآورد كه تا انتهاي سال با دانشآموزانش تعامل داشته باشد، از راه نرسيده، از دست بدهد.
امروز در اخبار ميخواندم كه رييسجمهور محترم و برخي اعضاي كابينه، بخشي از حقوقشان را به نهضت ساخت مدرسه اختصاص دادهاند، اين سوال برايم پيش آمد كه آيا همانقدر كه به محيط فيزيكي تحصيل پرداخته ميشود به تحول بنيادي در نظام آموزش كشورم هم خواهند پرداخت؟ آيا سياستگذاري سيستم آموزشي بازنگري دقيق و عميق ميشود؟ يا به ساخت كلاس و مدرسه بسنده ميكنند؟ فراموش نكنيم كه نام سيستم آموزشي ايران عزيز ما؛ آموزش و پرورش است!