« اعتماد» در گفت‌وگو با فعالان سیاسی عملکرد دولت را در بوته نقد و ارزیابی قرار می دهد
یک سال سخت
محمد علی ابطحی:
جنگ 12 روزه سطح وفاق مورد نظر دولت را به شدت ارتقا داد
محمد گلزاری:
روحیه شخص دکتر پزشکیان مانع از تشدید بحران ها شد
علی باقری:
دولت وفاق نمره قبولی می گیرد
و....
گفت‌و گوی رییس جمهور با تاکر کارلسون خبرنگار امریکایی
مهدي بيك اوغلي| يك سال از فعاليت‌هاي دولت چهاردهم گذشت؛ درست سال قبل در يك چنين روزهايي بود كه مردم راي به حضور مسعود پزشكيان در پاستور دادند؛ يكسالي كه سرعت و تعدد رخدادها در آن به اندازه‌اي بالا بود كه انگار خروجي انباشت رخدادهاي چند دهه‌اي در اين يكسال نمايان شده است. از همان روز نخست حضور پزشكيان و مراسم تحليف او، دشمن صهيوني نشان داد كه تاب يك دولت اصلاح‌طلب و توسعه‌خواه در ايران را ندارد؛ براي اسراييل دولت‌هاي پوپوليستي ايران كه شعارها و وعده‌هاي بدون پشتوانه سر دهند و هولوكاست را انكار كنند، آورده بيشتري داشت تا دولتي كه شعار تنش‌زدايي و وفاق و توسعه سر دهد و مذاكره و گفت‌وگو را در دستور كار قرار دهد. از همان روز تير كين دشمن به سمت گفتمان دولتي پرتاب شد كه تنش‌زدايي را در عين اقتدار سرلوحه فعاليت‌هاي خود قرار داده بود. مسعود پزشكيان اما علي‌رغم همه خصومت‌ها هرگز حاضر نشد، تغييري در گفتمان خود ايجاد كند. او معتقد بود، ايران مقتدر ايراني است كه در آن، ميدان و ديپلماسي در يك مسير فعاليت كرده باشد. پزشكيان با ارايه تز«وفاق» برخلاف همه دولت‌هاي قبلي، مديراني را از منتهي‌اليه راست و جبهه پايداري گرفته تا گروه‌هاي ميانه و معتدل را در كنار اصلاح‌طلبان به كار گماشت. با يك چنين تركيبي او شلاق نقد دوستان را نيز به جان خريد اما براي تحقق ايده وفاق لازم بود تا رقبا و مخالفان هم سهمي از كابينه داشته باشند. مردم اما از رييس‌جمهور تازه بر صدر نشسته‌شان حمايت كرده و ايده وفاق او را جالب توجه ارزيابي مي‌كردند. پس از تركيب كابينه، پزشكيان تلاش كرد دو بال نفوذ ايران در منطقه و جهان را تقويت كند. براي پزشكيان كه سال‌ها در جبهه‌هاي جنگ، شاهد حملات ظالمانه دشمن بعثي بود، «ميدان» به همان اندازه واجد اهميت بود كه ديپلماسي. رييس‌جمهور و اعضاي كابينه‌اش بدون اينكه كشور را معطل مذاكرات بيروني كنند، برنامه‌ريزي‌هاي اصلاحي در درون را در دستور كار قرار دادند. اولويت اول دولت، اصلاح اقتصاد و بهبود وضعيت معيشتي بود. مذاكرات دوجانبه ايران و امريكا با هدف برداشتن تحريم‌ها در 23 فروردين 1404 آغاز شد. اما جنگ‌افروزان اسراييلي و نئوكان‌هاي امريكايي با شليك به ميز مذاكرات جنگ 12 روزه‌اي را به ايران تحميل كردند تا به خيال خود كار جمهوري اسلامي را يكسره كنند. در اين مرحله هم دولت با درك درست شرايط تلاش كرد كمترين تكانه و نوساني در جامعه ايجاد نشود. تامين اقلام اساسي و سوخت مورد نياز مردم در كنار تامين امنيت عمومي، اقتدار كشور را ارتقا داد. پايان جنگ 12 روزه اما هنگامه پيروزي دولت و ملت بود. دولتي كه از پا ننشست و خود را سپر مردمش قرار داد، پس از جنگ 12 روزه ميوه شيرين وفاق را نيز برداشت كرد. امروز در پايان يك سالگي دولت اتحاد ملي و انسجام اجتماعي در بالاترين سطح طي دهه‌هاي اخير قرار دارد. دولت و رييس‌جمهور نيز آماده است تا پروژه توسعه كشور را مبتني بر همان ايده وفاق و با تكيه بر دو بال ميدان و ديپلماسي در كنار ملت اجرايي سازد. «اعتماد» اما به همين بهانه سراغ فعال سياسي رفته تا ارزيابي دقيقي از عملكرد دولت در يك سال گذشته به دست آورد.
محمدعلي ابطحي: جنگ 12 روزه سطح وفاق مورد نظر دولت را به‌شدت ارتقا داد
محمدعلي ابطحي رييس‌دفتر رييس‌جمهور اصلاحات كه سال‌ها با مسعود پزشكيان به عنوان وزير بهداشت دولت اصلاحات از نزديك كار كرده درباره عملكرد دولت طي يك سال گذشته مي‌گويد: « فكر مي‌كنم آقاي پزشكيان بدشانس‌ترين رييس‌جمهور و مدير اجرايي كشور بود. مديري كه براي تزريق آرامشي آمد اما بستر رخدادها و حوادث كشور به سمتي رفت كه فشارهاي انباشت شده 20 تا 30سال را پشت سر گذاشت. به چنين رييس‌جمهوري بايد خسته نباشيد گفت، چرا كه در سخت‌ترين شرايط و بحران‌هاي تاريخ پس از انقلاب، آمد و مديريت مناسبي كرد. مهم‌ترين بحران، جنگ 123 روزه اخير بود كه باعث رويارويي مستقيم امريكا و اسراييل با ايران شد.» او ادامه مي‌دهد: «آنچه به دولت و تدابير دولت باز مي‌گشت، پزشكيان كارنامه مناسبي از خود به جاي گذاشت. در بحث‌هايي چون تامين اقلام اساسي مردم، امنيت، تامين سوخت و زندگي عادي اجتماعي دچار تلاطم نشد. البته كه مردم هم همراهي خوبي با دولت كردند. نه شاهد احتكار بوديم، نه غارت مغازه‌ها و نه طمع و زياده‌خواهي. البته كه همراهي مردم به دليل همدلي بود كه با رييس‌جمهور و كليت نظام حس مي‌كردند. مردم مي‌دانستند كه رييس‌جمهور با جنگ مخالف است و تمام تلاش خود را براي مذاكره و توافق صورت داده است.» ابطحي يادآور مي‌شود: « اينها نكات مثبتي هستند كه نمي‌توان آنها را ناديده گرفت و طي يكسال زمامداري آقاي پزشكيان رخ داده است. طي يكسال اخير علي‌رغم همه اين بحران‌ها، مسعود پزشكيان محبوبيت خود را حفظ كرد. كمتر ايراني را مي‌توان پيدا كرد كه معتقد باشد، پيشامدهاي اخير ناشي از عملكرد دولت چهاردهم و مسعود پزشكيان باشد. ايرانيان از عملكرد پزشكيان علي‌رغم همه فشارها و تكانه‌هاي بين‌المللي راضي هستند. » اين فعال سياسي مي‌گويد: «رييس‌جمهور تلاش بسياري صورت داد تا مذاكرات شكل عيني بگيرد. اين تنش‌زدايي از شعارهاي دوران انتخابات پزشكيان بود و بيشتر هواداران او خواستار انجام مذاكرات با طرف اصلي يعني امريكا بودند. طرف مقابل اما روي ميز مذاكرات موشك زدند. پزشكيان طي يكسال اخير با توجه به اتفاقاتي كه براي ايران رخ داد، بيشتر از حد امكان ظاهر شد.» او در مورد اولويت‌هاي دولت در سال دوم فعاليت‌هايش مي‌گويد: « براي سال دوم معتقدم پزشكيان بايد شعارهاي انتخاباتي‌اش را جدي‌تر و عملياتي‌تر دنبال كند. پس از اينكه مشخص شد كه از يك طرف، نفوذي‌ها در ايران به اندازه‌اي قدرت يافته‌اند كه كارخانه پهپادسازي تاسيس كرده و از سوي ديگر مردم عادي كه حامي كشورند و پشت سر نظام و دولت ايستاده‌اند با مشكلات ارتباطي مواجهند، ضرورت انجام اصلاحات بيشتر احساس مي‌شود. حاكميت و دولت بايد به دنبال جبران برخي رفتارهاي گذشته باشند. در اين مسير رفع فيلترينگ، تلاش براي رفع تحريم‌ها و بهبود معيشت، ايجاد آرامش و ترسيم چشم‌انداز روشن براي جامعه، تزريق مهرباني به جامعه و... بايد در دستور كار قرار بگيرد.» ابطحي در پاسخ به اين پرسش اعتماد كه ايده وفاق دولت چهاردهم پس از يكسال چه شرايطي را در كشور ايجاد كرده است؟ مي‌گويد: « وفاقي كه دولت استارت آن را زد، يك وفاق يك‌طرفه بود. دولت با حسن نيت وفاق مي‌كرد اما تندروها دولت را تخريب مي‌كردند. جنگ 12روزه سطح وفاق مورد نظر دولت را به‌شدت ارتقا داد و وفاق اجتماعي ايجاد كرد. كسي گمان نمي‌كرد، ملتي كه تا اين اندازه از تصميمات حكومت آسيب ديده، درك كند كه در مواجهه با دشمن خارجي بايد متفاوت عمل كنند. بسياري از كساني كه در خيابان‌ها عليه اسراييل تظاهرات كردند همان افرادي بودند كه در جيبشان پيامك توقيف خودرو به دليل حجاب را داشتند! اما با همه اين مسائل باز هم براي حفظ كشورشان وارد ميدان شده‌اند.» او ادامه مي‌دهد: «مردم بايد از حكومت ملاطفت ببينند و به مباني ايراني كه اصل اين اتحاد بود توجه كنند. همچنان كه نخستين ديدار رهبري پس از جنگ 12روزه كه در جامعه آرامش ايجاد كرد و رهبري تذكر دادند كه از ايران ياد شود. چون هر وقت ايران‌دوستي شكل گيرد، مردم هم نشاط بيشتر پيدا كرده و حتي ديانت آنها هم عمق بيشتري پيدا مي‌كند.»
محمد گلزاري: روحيه شخص دكتر پزشكيان مانع تشديد بحران شد
محمد‌گلزاري فعال‌رسانه‌اي . دبير شوراي اطلاع‌رساني دولت در خصوص برداشتش از عملكرد دولت در سال نخست يادآور مي‌شود: « يكسال از انتخاب مردم و آغاز به كار دولت رييس‌جمهور پزشكيان گذشت. در اين مدت، هرچند دولت دستاوردها و توفيقاتي داشته، اما از همان ابتدا با بحران‌هاي سنگيني مواجه شد؛ بحران‌هايي كه هركدام به‌تنهايي مي‌توانستند كشور را دچار حاشيه و التهاب كنند. آنچه مانع از تشديد اين بحران‌ها شد، روحيه شخصي دكتر پزشكيان، پيوند صميمي‌اش با مردم و در كنار آنها بودن، هماهنگي كامل با رهبر انقلاب و ساير قوا بود. در دفاع وطني پس از حمله رژيم صهيوني عليه ايران، رييس‌جمهور و مجموعه دولت با تلاش شبانه‌روزي و مديريت ميداني و ديپلماسي فعال، اجازه ندادند كشور وارد بحران‌هاي بزرگ‌تر شود.» او ادامه مي‌دهد: « پزشكيان هم به دفاع آشناست، هم به گفت‌وگو؛ براي او ميدان، محل دفاع از خاك ايران است و ديپلماسي، راهي براي كاهش تنش با جهان. اگر بخواهم اين يكسال را در يك جمله خلاصه كنم: برق و باد نبود؛ تندباد حوادث بود و با وفاق و همبستگي مثال‌زدني مردم از آن عبور كرديم.» و اما نكته پاياني؛ سال‌ها رسم بوده است كه دولت‌ها در سالگرد پيروزي‌شان در انتخابات، مراسمي براي تبيين گفتمان و دستاوردها و تجليل از مردم برگزار كنند. اما اخلاق شخصي و رويكرد دكتر پزشكيان با برگزاري چنين برنامه‌هايي سازگار نيست. اين دولت باور دارد كه بهترين تقدير از مردم، عمل به وعده‌ها و عبور موفق از بحران‌هاست.
تقدير نهايي را بگذاريم براي روزي كه با هم، از اين مسير پرحادثه در راه اعتلاي ايران عبور كرده‌ايم.
علي باقري: دولت وفاق نمره قبولي مي‌گيرد
علي باقري فعال سياسي اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با اعتماد در خصوص يك سال فعاليت دولت مي‌گويد«ارزيابي عملكرد دولت طي يك سال گذشته بايد با مورد توجه قرار دادن اين اصل باشد كه طي اين مدت شرايط اضطراري و غير قابل پيش‌بيني در كشور جريان داشت و بخش قابل توجهي از رخدادها خارج از اختيارات دولت بود. با اين پيش فرض، در خصوص ارزيابي ايده محوري و مركزي دولت كه بحث وفاق است، من نمره قبولي به دولت مي‌دهم. آقاي پزشكيان وفاق را در لايه‌هاي مختلف محقق كردند. ايده وفاق هم در لايه‌هاي بالاي حاكميتي، همچنين در سطوح مديريتي كشور بين قوا در قوه مجريه و... همچنين بين مردم به خوبي پيش رفت. » باقري ادامه مي‌دهد: « اين وفاق البته جلوه‌هايي هم داشت كه همراهي و هم‌افزايي بود كه نهادهاي حاكميتي در بخش‌ها و رده‌هاي مختلف در مقايسه با گذشته نشان دادند. هرچند تحقق وفاق به صورت مطلق و كاملا ايده‌آل نبود، اما در كل اين ايده به خوبي پيش رفت. ايجاد وحدت در بالا و سطوح مديريتي، زمينه‌ساز بهبود وضعيت وفاق و همگرايي در بدنه جامعه هم شد. گام‌هاي خوبي توسط دولت براي تحقق وفاق انجام شد.» او يادآور مي‌شود: « افزايش نسبي اميد نسبت به حل مشكلات كلان كشور در دولت چهاردهم شكل گرفت. راه‌هايي كه پيش از امكان پيمودن آنها وجود نداشت در اين دولت پيموده شد. در سطح سياست خارجي آغاز مذاكرات جدي با امريكا براي حل و فصل مسائل اساسي در اين دوره ممكن شد. من نقش دولت را در اين زمينه بسيار قابل توجه مي‌دانم. توافق‌سازي كه دولت انجام داد باعث تحقق اين مذاكرات شد.» باقري تاكيد مي‌كند: « البته در همين دوره جنگ 12 روزه ايران و اسراييل هم شكل گرفت. اما نوع پيشرفت جنگ و مواجهه با آن، آثار مثبت سياست‌هاي دولت در نتايج و نوع مديريت جنگ تحميلي را نمايان كرد. اين روزها روشن است كه برخي افراد و گروه‌ها، مزيت نسبي دولت در خصوص تنش‌زدايي را به بهانه جنگ 12 روزه به عنوان نقطه ضعف دولت قلمداد مي‌كنند. در حالي كه معتقدم نوع عملكرد دولت طي 12ماه گذشته به گونه‌اي بود كه اجازه نداد دامنه مخرب جنگ بيشتر شود.»
او ادامه مي‌دهد: «مي توان به 2شاخص در اين زمينه اشاره كرد، يكي داشتن دست بالاي ايران در عرصه سياسي وقوع جنگ كه مذاكره دولت يك چنين شرايطي را فراهم كرد. يعني رفتار آشتي‌جويانه و صلح‌طلبانه دولت طي يكسال گذشته با هدايت رهبري اين دست بالا را براي ايران حتي با وقوع جنگ ايجاد كرد. اين روند باعث شد ايران در جنگ در جايگاه طرف محق بنشيند. از سوي ديگر رفتار همگرايانه دولت در خصوص جنگ 12روزه، باعث شد تا انسجام اجتماعي نيز در عالي‌ترين سطح ايجاد شود. » باقري مي‌گويد: «دولت توانست خود را با مطالبات بخش‌هاي اصلي جامعه هم‌نوا نشان دهد. نقش راهبردها و سياست‌هاي دولت در شكل‌گيري اين اتحاد و همراهي ملي در دوره اخير برجسته است. در خصوص نوع حكمراني و ساخت و پرداخت سامانه مديريتي كشور نمره متوسطي به دولت مي‌دهم. تصور مي‌كنم با توجه به توانمندي‌هاي مديريتي كشور مي‌شد در اين زمينه بهتر كار كرد. البته مي‌دانم كه دست دولت در بسياري از زمينه‌ها بسته بود و برخي افراد و گروه‌ها با ساز و كارهاي قانوني و فراقانوني، امكان استفاده از همه ظرفيت‌هاي مديريتي را محدود ساختند.» اين فعال سياسي يادآور مي‌شود: «با توجه به شرايط جديد كشور، دولت در سال دوم فعاليت‌هاي خود كه مخاطرات بيشتري متوجه كشور مي‌شود، بايد تجديد نظر و تجديد قوايي را در برخي حوزه‌هاي اجرايي و مديريتي صورت دهد. در مورد پاسخگويي به مطالبات اجتماعي و فرهنگي مردم، از جمله مساله سبك زندگي كه دولت وعده‌هايي هم داده بود، علي‌رغم مقاومت‌هاي ناموجه برخي جريانات بايد كار بيشتري صورت گيرد. با توجه به اتحاد ملي قابل توجه مردم، دست دولت براي مجاب كردن سطوح بالاي حاكميتي باز‌تر شده و دولت مي‌تواند با شتاب بيشتري براي پاسخگويي به مطالبات مردم حركت كنند. اميدوارم كه دولت با تمركز بر اين حوزه و با دستمايه‌هايي كه از وحدت ملي دارد، بتواند در يكساله دوم فعاليت‌هاي خود، كارنامه موفق‌تري از سال اول نشان دهد.»