صادق زيباكلام در توضيح چرايي بازداشت نشدنش مطرح كرد
بازداشت نميشوم چون دردم ايران
مردم و نظام است
صادق زيباكلام، استاد رشته علوم سياسي دانشگاه تهران و منتقد سياسي به اين سوال كه «شايد يكي از بيشترين پرسشهايي مردم درباره شما ميپرسند اين باشد كه چرا دستگير نميشويد؟ آيا از مصونيت خاصي برخورداريد؟» پاسخ داد: «اين ابهام فقط براي شما نيست و بسياري چنين ديدگاهي دارند. حتي تندتر از شما فكر ميكنند و ميگويند زيباكلام سوپاپ اطمينان است يا شنيدهام كه برخي ميگويند مزدور نظام است، اما خودم فكر ميكنم علت اينكه بازداشت نميشوم و سر از زندان اوين درنميآورم، اين است كه آنهايي كه بازداشت ميكنند متوجه اين نكته شدهاند كه زيباكلام براي جايگاه و قدرت سياسي سخن نميگويد؛ من براي آنچه باورم است، سخن ميگويم. همواره درد من ايران، مردم و نظام بوده است و براي اين سه سخن ميگويم و هيچ وقت نخواستهام كه نتيجه صحبتهايم راي مردم براي ورود به مجلس يا هر جاي ديگري باشد. آنهايي كه بازداشت ميكنند، دريافتهاند كه من وابسته به هيچ تشكل سياسي نيستم. من تكي عمل ميكنم. نكته مهم ديگر اين است كه زير و رو ندارم. هر آنچه هستم، همين است. پيشفرض من اين است اكنون كه با شما سخن ميگويم تمام سخنان ما شنيده و رصد ميشود. من خودم را زرنگ نميدانم؛ به همين دليل تصور نميكنم، ميتوانم كاري پنهاني بكنم.»
زيباكلام ادامه داد: «البته به من هم زنگ ميزنند و گلههايي را مطرح ميكنند يا حتي پيش آمده است كه گفتهاند حضوري بيا و من هم به سرعت رفتهام تا كار به بازداشت نرسد. وقتي هم پيش حضرات حاضر شدهام با طلبكاري با آنها سخن نگفتهام، گله كردهاند كه اين چه حرفي بود كه شما زديد؟ من هم گفتهام ببخشيد كه سخنم باعث ناراحتي شما شده است. در واقع من سر جنگ ندارم و هر جا بگويند، ميروم و توضيح ميدهم. از سوي ديگر همه ميدانند كه هيچ ارتباطي با خارج از ايران ندارم.»
به گزارش نامهنيوز، او در بخش ديگري از سخنانش گفت: «با هيچ يك از شخصيتهاي سياسي اعم از اصولگرا و اصلاحطلبان رفتوآمد ندارم. نخستين علتش ملاحظات امنيتي است، زيرا نميخواهم من هم مانند ديگران دستگير بشوم مثلا به ديدار آقاي خاتمي نميروم، زيرا ممكن است مشكلاتي را ايجاد كند. اين يك واقعيت است و تعارف هم ندارم. دليل ديگر آن است كه من براي باورهاي خودم و نه براي افراد كار ميكنم. براي مثال هم در سال92 و هم در سال96 براي پيروزي آقاي روحاني در انتخابات رياستجمهوري استان به استان سفر كردم و با مردم سخن گفتم. بعد از انتخابات چندبار به ديدار رييسجمهور دعوت شدم اما نرفتم زيرا من اعتقاد داشتم كه اگر روحاني رييسجمهور بشود بهتر است تا نيروهاي تندرو روي كار بيايند؛ بنابراين نيازي نميبينم كه با شخصيتهاي سياسي در ارتباط باشم.»
اين استاد دانشگاه درباره اينكه از كدام يك از رسانههاي از داخلي يا خارجي استفاده ميكند هم گفت: «من به هيچوجه شبكههاي فارسيزبان خارج از كشور مانند بيبيسي فارسي، منوتو يا ايراناينترنشنال را نگاه نميكنم؛ شبكههاي صداوسيما را هم مطلقا نميبينم و دنبال نميكنم اما روزانه تعدادي از روزنامهها را تهيه و آنها را حدود يكساعت مطالعه ميكنم؛ علاوه بر اين از فضاي مجازي نيز غافل نيستم اما در كنار اينها يك راديوي قديمي و ژاپني دارم كه موجش هميشه روي بيبيسي جهاني است و سعي ميكنم عمده اخبار را از اين شبكه پيگيري كنم.»
زيباكلام درباره حواشي مطرح شده در موضوع كمكهاي مردمي به زلزلهزدگان كرمانشاه توضيح داد: «داستان از جايي شروع شد كه واقعا من غافلگير شدم؛ واقعا انتظار نداشتم كه مبلغ كمكهاي مردمي به اين ميزان بشود. تصور ميكردم حداكثر كمكها 20 يا 30 ميليون خواهد بود. وقتي كمكهاي مردمي واريز شد به مناطق زلزلهزده رفتم و فقر را به شكل كامل و بيپرده در آنجا ديدم و پيش خود گفتم به فرض كه خانه و مدرسه هم ساخته شد با اين فقري كه وجود دارد بايد چه كرد؟ براي پاسخ به اين پرسش جلسات متعددي با اساتيد دانشگاه كردستان كرمانشاه داشتم. بر اين اساس تصميم گرفتيم با كمكهاي مردمي يك روستا با الگوهاي توسعه پايدار بسازيم؛ يعني فاضلابش را نه مثل همه روستاها كه فاضلاب به رودخانهها ريخته ميشود بلكه با پيشبيني تصفيهخانه برون از روستا ايجاد كنيم يا آنكه در آنجا روي موضوع ازدواج زودهنگام دختران بهطور تخصصي كار و به قربانيان اين موضوع كمك شود. ما ميخواهيم برنامههاي اصولي و بلندمدتي را به ثمر بنشانيم البته اگر اجازه بدهند و سنگ مقابل پايمان نيندازند.»
اين منتقد سياسي با اشاره به جمعبندياش از سالي كه گذشت و همچنين عملكرد دولت آقاي روحاني ادامه داد: «من در مجموع نظر مثبتي نسبت به عملكرد آقاي روحاني در سال گذشته ندارم. علاوه بر او كارنامه اصلاحطلبان در سال 97 هم قابل دفاع نيست. اصلاحطلبان بخش عمدهاي از سرمايه اجتماعي خود را از دست دادهاند. البته نشانههاي تضعيف پايگاه اجتماعي اين طيف نه در سال97 بلكه از ديماه96 آشكار شد؛ وقتي مردم در خيابانها عليه آنها هم شعار دادند. اين روند قهقرايي در سال97 هم ادامه داشت. در حوزه بينالمللي هم سال گذشته چندان جالب نبود. همچنين ميدانيم كه در حوزه اقتصادي بدترين اتفاقاتي كه ميتوانست رخ بدهد، اتفاق افتاد؛ به نحوي كه بسياري از واحدهاي توليدي ناچار به توقف فعاليت شدند و مردم در شرايط سختي روزگار گذراندند. بهطور كلي سال گذشته در عرصه سياسي بسيار بد بود.»
او معتقد است: «بايد بپذيريم كه اصلاحطلبان اعتبار اجتماعي خود را از دست دادهاند و واقعا نميدانم كه با چه ظرفيتي ميتوانند در انتخابات امسال شركت كنند اما با همه اين واقعيات يك موضوع را نبايد از نظر دور داشت؛ وقتي اصلاحطلبان حضور نداشته باشند يا مردم به آنها راي ندهند، قطعا نيروهايي كه جاي آنها را پر ميكنند، تندروهايي هستند كه نشان دادهاند به مصحلت مردم نميانديشند. با تمام انتقادهايي كه از رويكرد اصلاحطلبان داريم بايد در انتخابات شركت كنيم تا نگذاريم نيروهايي مانند پايداريها صندليهاي مجلس را تصاحب كنند؛ به همين دليل بيترديد منِ زيباكلام در انتخابات شركت ميكنم.»
او همچنين با اشاره به موضوع حصر ادامه داد: «تصور نميكنم تغييري در وضعيت حصر ايجاد شود و مادامي كه فشارهاي سياسي و اجتماعي براي رفع اين مساله ايجاد نشود، باقي خواهد ماند.»