اول و آخر كلام، افزايش محيط‌بان
بهمن مودي
در حالي كه دولت در حال كوچك كردن بدنه خود است، تامين نيرو براي حفاظت از عرصه‌ها بيشتر به يك شعار مي‌ماند. در سالي كه در آن به سر مي‌بريم قرار است 300 محيط‌بان به كشور اضافه مي‌شود. افزايش اين تعداد نيروي حفاظتي دردي را از محيط زيست دوا نمي‌كند. در بهترين حالت شش محيط‌بان از اين 300 به خراسان جنوبي مي‌رسد كه باز هم مشكل همچنان باقي خواهد بود. از اين رو اگر در فاز سوم پروژه اولويت بر افزايش تعداد نيروهاي حفاظتي در زيستگاه‌هاي يوز قرار بگيرد گامي مهم در راستاي حفظ اين گونه برداشته خواهد شد.در كنار آن موضوع تكثير در اسارت موضوعي مهم براي حفظ يوزها و جلوگيري از انقراض آنهاست. با اين حال اين طور نيست كه ما يك محدوده كوچك را در نظر گرفته و با كشيدن سيم خاردار اين كار را بتوانيم انجام دهيم. تكثير در اسارت به بودجه ميلياردي نياز دارد كه اگر تامين شود بسيار خوب است اما در شرايط موجود با اين اعتبارات قطره‌چكاني استاني بعيد به نظر مي‌رسد. براي تكثير در اسارت ما به عرصه‌هاي وسيعي در ميانه زيستگاه‌ها نيازمنديم نه اينكه چنين پروژه‌اي در يك زيستگاه حاشيه‌اي صورت گيرد. در عين حال ممكن است برخي به زنده‌گيري يوزها نقد داشته و آن را اقدامي خطرناك بدانند، بايد گفت چنانچه اعتبارات لازم براي اين كار اختصاص پيدا كند، به درستي مي‌توانيم آن را انجام دهيم و تلفاتي نخواهيم داشت. براي چنين پروژه‌هايي بايد از داروهاي استاندارد بين‌المللي و كارشناسان زبده بهره گرفت. همچنين ما نيازمند تجهيزات هستيم كه با تامين آنها مي‌توانيم هر اقدامي را با كمك كارشناسان توانمند خود انجام دهيم.
معاون نظارت و پايش اداره كل حفاظت محيط زيست استان خراسان جنوبي