همه از او آموختيم

من درباره فريدون صديقي چه مي‌توانم بگويم؛ ما راه درازي را تا به اينجا با هم آمده‌ايم. اميدوارم تنش سالم و وجودش عاري از گزند باشد. من خيلي از اخلاق و جنبه‌هاي دوست داشتني فريدون حرف نمي‌زنم ولي فقط يك جنبه از زندگي حرفه‌اي ايشان كه هميشه هم به آن تاكيد دارم را ذكر مي‌كنم و آن پديده‌اي است كه در وجود نويسندگان برجسته‌اي مثل فريدون به نام شهامت ابراز است كه اين شهامت در همه ما وجود ندارد. اگر كسي اين شهامت را داشته باشد موفق مي‌شود. فريدون هميشه خيلي زيبا و صميمي مي‌تواند احساس قلبي و ذهني‌اش را بيان كند. من فكر مي‌كنم در نسل حاضر ما هميشه طرز نوشتن و نگارش فريدون صديقي درس بوده است. فريدون صديقي اين شهامت بزرگ را دارد تا آنچه كه در حس و فكرش مي‌گذرد روي كاغذ بياورد كه اين هم فكر نمي‌كنم ساده‌ و آسان حاصل شود، بلكه به كار كشنده سال‌ها نياز دارد كه آدم به اين درجه از آساني و رواني در نوشتن برسد. اكنون براي همكار عزيزم فريدون صديقي عمر دراز با عزتي بيشتر و سلامت كامل آرزو دارم.