محمدرضا بهشتي:
در محرم نكاتي بگوييم كه جهت زندگي ما را تعيين كند
گروه سياسي| در نخستين شب از سلسله نشست‌هاي «عاشورا و امروز ما»، فرزند شهيد بهشتي، هدف از برگزاري مراسم‌هاي محرم را براي تفكر و ذكر عنوان مي‌كند و هرچند براي بروز احساسات در اين ايام نيز جايگاه ويژه‌اي قايل است اما بيشترين تاكيد را بر بيان نكاتي دارد كه جهت زندگي ما را تعيين خواهند كرد. آنجا كه محمدرضا بهشتي، با اشاره به خاطره‌اي از روزهاي پيش از انتخابات و وقايع سال 88 در حرم امام حسين (ع) خطاب به شركت‌كنندگان در اين مراسم مي‌گويد: «دوستان؛ اين مراسم‌ها براي تفكر و ذكر است، بروز احساسات براي اين فاجعه جاي خود؛ اما در مراسم‌هاي خود سعي كنيم ولو به يك نكته اشاره كنيم، نكته‌اي كه جهت زندگي ما را تعيين كند. » به گزارش جماران، محمدرضا بهشتي درباره دعاي عرفه و اجابت در عاشورا گفت: عاشورا از اتفاقات نادر تاريخي است؛ از اين جهت كه ويژگي‌هاي نادري دارد. آنچه در اين واقعه رخ داده، آشكار شدن جبهه معرفت الهي است در وجود انسان‌هاي گرانقدر؛ آن هم در ميدان آزمون‌هاي سخت و سهمگين؛ ميداني كه در آن شناخت و معرفت اشخاص مورد آزمايش و محك قرار مي‌گيرد. بهشتي افزود: در واقعه عاشورا حقيقتا حسين (ع) و يارانش مورد سهمگين‌ترين آزمايش‌ها قرار گرفتند. حسين بي‌علي از چهره‌هاي شناخته شده عالم اسلام است و دل‌ها به سمت اوست و يكي از دلخوشي‌هاي مردم در سفر حج، شنيدن سخنان او به عنوان نوه پيامبر است.
امام حسين در روز عاشورا با پوششي با ارزش وارد ميدان شدند
اين استاد فلسفه با اشاره به روايتي تاريخي درباره امام حسين (ع)، به نكات جالبي در مورد پوشش ايشان در زمان نبرد اشاره كرد. او عنوان كرد: در روز عاشورا امام با پوششي با ارزش وارد ميدان شدند. و يكي از دلايل حمله به خيمه‌ها بعد از نبرد، همين مساله بود؛ چراكه آنها تصور مي‌كردند ايشان از شرايط مناسب و اموال با ارزشي برخوردار است و امام با اين پوشش خود در پي آن بود كه نشان دهد ما براي ثروت، مكنت و وجاهت اجتماعي به ميدان جنگ نيامده‌ايم؛ چراكه از اينها برخوردار بوده است و با اين جايگاه در معرض آزمون قرار مي‌گيرد و انصافا اين آزمون سخت و دشوار است.
اگر در جايگاه امام حسين(ع) بوديم مشخص نبود چگونه عمل مي‌كرديم
وي با اشاره به اينكه اگر ما در چنين جايگاهي بوديم، مشخص نبود چگونه عمل مي‌كرديم، ادامه داد: بالاتر از شهادت فاجعه‌آميز امام، حريمي است كه از او شكسته مي‌شود. تصور اينكه فردي در مرتبه او در برابر چه كساني قرار مي‌گيرد و مورد چه هتاكي‌هايي قرار مي‌گيرد، واقعا غمناك است. براي مثال در بخشي از واقعه عاشورا كه امام قصد سخنراني داشتند، از ترس نفوذ و اثر كلام ايشان دستور مي‌دهند هلهله كنند تا صداي امام به گوش نرسد. در حالي كه حسين بن علي هدفي جز اصلاح جامعه ندارد، در پي امتيازي براي خود، خاندان و اطرافيانش نيست و حب رياست هم او را به حضور در اين ميدان وا نداشته است؛ با اين حال هتك حريم مي‌شود و اصحابش، فرزندانش، ياران نزديكش در معرض شهادت خونين قرار مي‌گيرند. بهشتي با تاكيد بر اينكه امام هر آنچه داشت در طبق اخلاص قرار داد، گفت: ايشان آخرين دارايي‌اش كه خونش بود را نيز در اين ميدان قرار داد. او با اشاره به روايتي از عاشورا كه مويد عزم راسخ امام در لحظات آخر مبارزه است، ادامه داد: براي من معما اين است كه چه شناخت و معرفتي در انسان بايد ايجاد شده باشد كه هرچه به پايان اين ماجرا نزديك مي‌شويم، شور و هيجان او شتاب مي‌گيرد!؟ اينجاست كه متوجه مي‌شود تا آن چيزي كه سال‌ها انتظارش را مي‌كشيده؛ تنها دو قدم باقي مانده است.
افراد با گفتن شهادتين اسلام مي‌آورند اما ايمان نه
بهشتي اظهار كرد: افراد با گفتن شهادتين اسلام مي‌آورند اما ايمان نه. حتي پيامبران در مرتبه ايمان تفاوت دارند و ايمان ناشي از شناخت است و ما روزنه‌اي به باور، ضمير و شناخت امام حسين (ع) داريم كه آن دعاي او در روز عرفه است. به نظر من اين دعا، درخواست و شناختي كه از فرازهاي اين دعا خود را آشكار مي‌كند، آرامش نهايي و نهايت تلاش در عاشورا را بيان مي‌كند.