در مناظره الياس حضرتي با مهدي محمدي مطرح شد
حضور در مذاكرات، تبلور قدرت ايران است
الياس حضرتي، مديرمسوول روزنامه «اعتماد» و مهدي محمدي، عضو تيم مذاكرهكننده هستهاي در زمان سرپرستي سعيد جليلي با حضور در برنامه نگاه يك كه شنبه شب از شبكه يك سيما پخش شد، به «بررسي آخرين تحولات مذاكرات هستهاي» پرداختند. در ابتداي اين مناظره، الياس حضرتي گفت: از صداوسيما به سبب برنامههاي متنوعش در خصوص هستهاي تشكر ميكنم اما گلايه هم دارم چرا كه صدا و سيما خود در جاي منتقد ايستاده است.
وي افزود: بهتر است رسانه ملي پشت سر مذاكرهكنندگان باشد. مهمترين محور صحبتهاي الياس حضرتي به شرح زير است:
در هشت سال گذشته ما فعالان رسانهاي دستمان باز نبود به اين موضوع حياتي بپردازيم اما به بركت حمايتهاي مقام معظم رهبري و تحولي كه در انتخابات رياستجمهوري رخ داد همه نخبگان، دانشگاهيان، صدا و سيما و منتقدان وارد ميدان شدهاند.
در هشت سال گذشته، هشت قطعنامه عليه ما صادر شد و هيچ تحولي در ميدان گفتوگو ايجاد نشد اما اكنون كه يك سانتريفيوژ جابهجا ميشود تيم مذاكرهكننده زير سوال قرار ميگيرد.
برخي با اصل مذاكرات مخالفند و طرح سهفوريتي يا غنيسازي ۶۰ درصد را مطرح ميكنند يا به تيم مذاكره كننده تهمت ميزنند يا قرارداد لوزان را با تركمنچاي مقايسه ميكنند كه اين دور از انصاف است.
دستاورد اين مذاكرات اين بود كه ما در جبهه طرف مقابل انشقاق ايجاد كردهايم اما در هشت سال گذشته رفتار مجموعه به گونهاي بود كه جو جهاني عليه ما ايجاد شد و ميان اسراييل و امريكا انسجام قويتري به وجود آمد و اتحاد جهاني عليه ما شكل گرفت اما اكنون حتي در داخل اسراييل و امريكا عليه نتانياهو بيانيه ميدهند.
شما {خطاب به محمدي} مدتها بحثتان اين بود كه مذاكرات در آلماتي يا بغداد برگزار شود و اينكه شما ميگوييد اگر انتخابات رياستجمهوري به تعويق ميافتاد، به يك توافق خوبي ميرسيديد اصلا صحيح نيست.
شما در مذاكرات در گذشته تصميم داشتيد كه مشكلات جهان اسلام را حل كنيد كه بايد به اين نكته توجه كرد كه تيم مذاكرهكننده صرفاً درباره موضوعات هستهاي مذاكره ميكند و لاغير.
در ادامه اين برنامه، مهدي محمدي نيز با انتقاد از دولت براي آستانه تحمل پايين آن، گفت: در ۱۴ ماه گذشته صداوسيما در را بر روي منتقدين بسته بود تا مذاكره كنندگان در يك فضاي بيرقيب به بيان ديدگاههاي خود بپردازند. مهمترين محور صحبتهاي مهدي محمدي به شرح زير است:
تلاشهاي زيادي براي جناحي كردن و گره زدن پرونده هستهاي به انتخابات ديده ميشود.
اگر سه ماه انتخابات رياستجمهوري به تعويق ميافتاد در آلماتي توافق بسيار خوبي انجام ميشد كه فرسنگها با ژنو فاصله داشت، پيشرفتي كه حاصل شد حتي مسوولان اين دولت را شگفت زده كرد.
در اين توافقنامه تاكيد شده كه همهچيز موكول به آن است كه ايران تعهدات خود را به طور كامل اجرا كند و پس از آن است كه تحريمهاي امريكا تعليق خواهد شد. سوالي كه اينجا مطرح ميشود اين است كه اگر ما تعهدات خود را اجرايي كنيم و پس از آن امريكا بهانه آورد، دستمان به كجا بند است.
در خصوص تحريمهاي شوراي امنيت ما قطعنامههايي كه تا به حال گرفتهايم مربوط به فصل ۷ و ماده ۴۱ بود ولي در هيچ يك از اين قطعنامهها ما به عنوان تهديد صلح و امنيت بينالمللي شناخته نشديم ولي متاسفانه در اين قطعنامه جديد ظاهراً ما براي نخستين بار به عنوان تهديد صلح و امنيت بينالمللي ذيل بند ۷ شناسايي ميشويم و تحت ماده ۴۱ قطعنامه ميگيريم.
بر اساس بيانيه سوييس، بازرسيها، بازرسيهاي ويژه است و بازرسي ويژه تنها درباره عراق اعمال شده است كه در نهايت منجر به حمله نظامي به عراق شد.