بايد امكان آشنايي مردم با هنرمندان‌شان را در سطح شهر فراهم كرد
كاظم چليپا
نقاش و منتقد هنري
بر اساس سياستگذاري و برنامه‌ريزي‌اي كه براي اجراي طرح «نگارخانه‌اي به وسعت يك شهر» شده بود قرار بود تعدادي از آثار هنرمندان ايراني كه فوت كرده يا در قيد حيات هستند اثري انتخاب شده و با اجازه خانواده آنها يا خودشان در سطح شهر نصب شود. همان زمان بحث ديگري مطرح بود كه تعدادي از آثار هنرمندان جهاني هم انتخاب شده در قالب طرح ديگري به نمايش گذاشته شود. طرح نمايش آثار خارجي از سال‌ها قبل اجرا مي‌شد و گويا برگزاركنندگان در نهايت تصميم گرفتند تا در طرح «نگارخانه‌اي به وسعت يك شهر» از اين دو طرح در كنار هم استفاده كنند. هدف اصلي اين طرح آشنايي مردم با نقاشي و هنرمنداني بود كه در اين مملكت براي هنر زحمت كشيده‌اند. طرح با اين هدف در سال گذشته آغاز به كار كرد كه شهروندان روي نقاشي‌ها حساسيت بيشتري نشان دهند و اگر بعدتر در جايي با اين آثار برخورد كردند تشويق شوند تا اطلاعات بيشتري در مورد آنها كسب كنند. اينها اهدافي بود كه در برگزاري اين طرح در نظر گرفته شد و سعي داشتيم تا فرهنگ خانواده و شهروندان را در اين موارد بالاتر برده و تاثيري هرچند كوچك روي ذايقه هنري مردم بگذاريم. از جمله تاثيرات اين طرح مي‌توان به آشنايي شهروندان با دارايي‌هاي ملي و فرهنگي خودشان اشاره كرد. اجراي اين طرح‌ها در ادامه مي‌تواند به فعاليت‌هاي ديگر هنري در سطح شهر منجر شود. بر فرض ممكن است دانشجويان هنر و هنرمندان جوان تشويق شوند تا در محيط‌هاي شهري نقاشي زنده انجام دهند.
از سوي ديگر چنين فعاليت‌هايي نوعي كارآفريني محسوب مي‌شود. عده‌اي هستند كه مي‌خواهند در آينده نقاش شوند و از اين طريق كسب درآمد كنند. چه اشكالي دارد مثل همه جاي دنيا، ما هم هنرمنداني را داشته باشيم كه در كنار خيابان اجراي نقاشي دارند و با ارائه آثارشان درآمدي هم از اين طريق داشته باشند. مجموع اين فعاليت‌ها اشتياق به نقاشي و توجه به آن را به عنوان يك كالاي فرهنگي در بين خانواده‌هاي ايراني بيشتر مي‌كند.
اين بيلبوردها كه در اين طرح استفاده مي‌شوند بر اساس قانوني است كه براي درآمدهاي تبليغاتي شهرداري وجود دارد و بايد بخشي از آن را صرف فعاليت‌هاي فرهنگي كند. توجه به ارايه آثار نقاشي در طرح «نگارخانه‌اي به وسعت يك شهر» ايده بسيار خوبي بود كه در راستاي اجراي اين قانون انجام شد. هميشه چنين طرح‌هايي در شروع نواقصي هم دارند و از كيفيت آثار گرفته تا محل نصب آنها و خيلي چيزهاي ديگر مشكلاتي ديده مي‌شد كه احتمالا در دوره‌هاي بعدي به آنها هم توجه خواهد شد. اما اينها باعث نمي‌شوند كه نفس اين كار و زيبايي آن فراموش شود.
در هر گوشه اين شهر مي‌توان امكاني فراهم كرد تا مردم با آثار هنرمندان خودشان آشنا شوند. به شخصه اميدوارم كه اجراي اين طرح تنها محدود به شهر تهران نشود و در ادامه در شهرستان‌هاي ديگر هم شاهد اجراي آن باشيم.