سنت بنیانگذار در مورد آتش‌بس و خاتمه جنگ(۱۱)
تازه آن هم نه همه کشورها [در حالی که همه کشورها بدون استثنا از صدام حمایت می‌کردند] این صحیح است. [با توجه به آنچه] اسناد و اطلاعات منتشر شده‌شان نشان داد، [مثل] ماجرای موسوم به «ایران گیت» و غیره، بله، درست است.
٭ آیا برخی کشورها به عنوان واسطه رسیدن سلاح به عراق عمل می‌کردند؟
جواب: بگذار این [مطلب مهم] را برایت بگویم. همه کشورهای عربی به استثنای سوریه، همه‌شان از صدام حمایت می‌کردند یا به صورت مستقیم یا به صورت غیرمستقیم. ولی کشوری که در این زمینه از همه فعال‌تر بود، مصر بود، در دوره ريیس‌جمهور «انور سادات».
٭یعنی با وجود اینکه صدام به دلیل سفر سادات به اسرايیل و امضای معاهده «کمپ دیوید» به او بد و بیراه می‌گفت، در پشت پرده چیز دیگری جریان داشت؟
جواب: بله، همین‌طور بود. دقیقا همین‌طور بود ولی بعد از شروع جنگ، ماجرا تغییر کرد و روابط با سادات از سر گرفته شد و اصلا ارتباط طور دیگری شد. در دوره سادات یک افسر عالیرتبه عراقی با درجه سرلشکری به واشنگتن فرستاده و در سفارت مصر مشغول به کار شد. ماموریت او فقط این بود که نیازهای عراق از سلاح‌های امریکایی را پیگیری کند. حکومت عراق درخواست‌هایش را از طریق این شخص مطرح می‌کرد و از آنجا که قوانین امریکا اجازه نمی‌داد به دو کشوری که در حال جنگ با یکدیگر هستند به صورت رسمی سلاح فروخته شود، لذا این درخواست‌ها و فهرست نیازهای تسلیحاتی به اسم ارتش مصر ارائه و سپس خریداری می‌شد و به مصر می‌آمد و از مصر به طور مخفیانه به دست صدام می‌رسید. البته در حقیقت مخفیانه نبود با اطلاع امریکایی‌ها صورت می‌گرفت.
٭ آماری از میزان اموالی که عراق در این جنگ 8 ساله برای خرید سلاح هزینه کرد، داری؟
جواب: بگذار برایت چیزی بگویم، چون این مساله از مسائل خیلی مهم است، زیرا نوع تفکر صدام و راه و روش نادر و عجیبش نشان می‌دهد، او به یکی از واردکنندگان سلاح از کشور آفریقای جنوبی تبدیل شد.
٭ که در آن دوره تحت رژیم آپارتاید و تبعيض نژادی بود.
جواب: بله، صدام از طریق امریکا هيات هایی را برای خرید سلاح به آفریقای جنوبی می‌فرستاد. صنایع نظامی آفریقای جنوبی، در برخی محصولات از جمله توپ، خیلی خوب بود. بنابراین صدام اینها را از آفریقای جنوبی می‌خرید. این گفت‌وگو گوشه‌ای از رفتار حکومت‌های شرق و غرب در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران است.
صلاح العلی راوی دیدار مهم ابراهیم یزدی، وزیر خارجه وقت جمهوری اسلامی ایران با صدام در حاشیه کنفرانس عدم تعهد در هاواناست که تصریح می‌کند در حالی که نماینده ایران صادقانه در پی حل و فصل مسائل فیمابین بود، اما صدام وضعیت داخلی ایران را فرصتی تاریخی و استثنایی برای حمله و رسیدن به هدف‌هایش می‌دانست و حدود یک‌سال بعد از این ملاقات به حریم ایران حمله کرد.
ادامه دارد...