گزارش تكان‌دهنده از همدستي فوتباليست‌ها با خلافكاران (بخش2)
وارد كه شدي هرگز بيرون نمي‌آيي
نشريه اتلتيك گزارشي مفصل از زلزله‌اي كه فوتبال هلند را تكان داده منتشر كرده است؛ گزارشي مبني بر اينكه تعداد قابل توجهي از فوتباليست‌هاي بازنشسته و فعلي هلند با باندهاي خلافكاري همكاري مي‌كنند. قتل، قاچاق مواد مخدر، پولشويي و سرقت بخشي از اقداماتي است كه در پرونده‌ها ديده مي‌شود. در ستون ديروز «اعتماد» بخش اول اين گزارش را خوانديد و امروز بخش دوم و پاياني آن پيش روي شماست. به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از اتلتيك، مشكل اصلي براي پليس، باشگاه‌ها، اتحاديه بازيكنان و ديگر مقامات هلندي اين است كه در فوتبال امروز، فرهنگي جا افتاده كه بازيكنان دوست دارند ثروت خود را به رخ بكشند. در اين دنياي نمايشي، پولدار بودن بهترين راه براي كسب اعتبار خياباني به شمار مي‌رود. و در همين مسير، آنها سبكي از زندگي را رمانتيك جلوه مي‌دهند: ماشين‌هاي لوكس، جواهرات گرانقيمت و زنان جذاب. لوچنكو مي‌گويد شخصا از فوتباليست‌هاي سطح بالاي ليگ برتر هلند (ارديويزه) خواسته است دوباره درباره آنچه در شبكه‌هاي اجتماعي منتشر مي‌كنند، فكر كنند. اما آيا گوش مي‌دهند؟ او مي‌گويد: «يكي از بازيكنان ملي‌پوش سرشناس اخيرا عكسي از خودش گذاشته بود در حالي كه ساعتي به ارزش ۲۰۰ هزار يورو به دست داشت.»
او ادامه مي‌دهد: «تمام ستاره‌ها عاشق اين هستند كه سبك زندگي متفاوت‌شان را به نمايش بگذارند: ماشين‌ها، زنان زيبا، ساعت‌ها. چيزي كه نمي‌فهمند اين است كه بازيكنان جوان‌تر در حال تماشاي آنها هستند. اين كار اشتباه بزرگان است. ولي آنها فقط مي‌خواهند پز بدهند.»
نمونه ديگري مربوط به رومئو كاستلين، بازيكن سابق فاينورد و آدو دن هاخ است كه در سال ۲۰۱۹ در فرودگاه اسخيپول آمستردام به ظن پولشويي ۲/۲ ميليون يورو بازداشت شد.
كاستلين كه ۱۰ بازي ملي براي هلند انجام داده بود، در زمان دستگيري ۱۳۹ هزار يورو نقد همراه داشت، اما ادعا كرد اين پول را از راه فوتبال، تجارت ساعت و برد در كازينو به دست آورده است.
وكيل او، اِوِلين دو ويت، سال گذشته در جلسه مقدماتي دادگاه در زووله گفت: «در دنياي فوتبال، نشان دادن دسته‌اي پول نقد در رختكن يك جور كلاس محسوب مي‌شود.» كاستلينِ ۴۲ ساله هرگونه تخلف را انكار مي‌كند .
در موارد ديگري نيز فوتباليست‌هاي معروف در مهماني‌ها با خلافكاران شناخته‌شده ديده شده‌اند، اغلب در بخش‌هاي VIP كلوب‌ها و بارها.
يكي از مشهورترين اتفاقات به سال ۲۰۱۳ برمي‌گردد، وقتي جشن رودخانه‌اي در موزه دريانوردي آمستردام (Scheepvaartmuseum) به تيراندازي ميان باندهاي رقيب كشيده شد و يك نفر كشته شد. به گفته پليس، يكي از ملي‌پوشان هلند اجازه داده بود پورشه‌اش توسط خلافكاران استفاده شود و اين ماشين در نهايت پر از سوراخ گلوله شد.
مشكل ديگر، استفاده مكرر از خانه‌هاي فوتباليست‌ها براي مقاصد غيرقانوني است. رسانه‌هاي هلندي گزارش داده‌اند كه «رابين فان اووركرك» جنايتكار مخوفي كه به خاطر ساخت «كانتينرهاي شكنجه» در برابانت شهرت جهاني يافت زماني كه هدف يك طرح ترور بود، در آپارتماني زندگي مي‌كرد كه توسط «كريم رِكيك»، بازيكن سابق تيم جوانان پي‌اس‌وي، اجاره داده شده بود.
همچنين «ماركو ابن» پادشاه قاچاق مواد كه امسال در مكزيك به ضرب گلوله كشته شد، پيش‌تر گزارش شده بود كه در پنت‌هاوس «تِرِنس كونگولو» بازيكن سابق فاينورد (و اكنون NAC بردا) پنهان شده بود.
در سال ۲۰۲۳ نيز در خانه‌اي كه توسط «جترو ويلمز» (بازيكن وقت خرونينگن) در شهر بارندراخت اجاره داده شده بود، اسلحه پيدا شد. ويلمز كه سابقه بازي در نيوكاسل يونايتد را هم دارد و اكنون براي تيم NEC نايمخن بازي مي‌كند، گفت از اين كشف شوكه شده و مهم است كه روشن شود او هرگز مظنون تلقي نشد. همين موضوع درباره ركيك (بازيكن سابق منچسترسيتي) و كونگولو (بازيكن سابق هادرسفيلد و فولام در ليگ برتر) هم صدق مي‌كند.
با اين حال، اين داستان‌ها با توجه به شهرت جنايتكاراني كه درگير بودند، نگران‌كننده‌اند. توصيه پليس اين است: اگر فوتباليستي به شهر يا كشور جديدي مي‌رود، ملك خود را فقط از طريق يك آژانس املاك معتبر اجاره بدهد، نه از طريق دوستان يا دوستانِ دوستان. باب شاگن، كارآگاه باتجربه آمستردام در سال ۲۰۲۳ به روزنامه Het Parool گفت: «يك بار فوتباليستي داشت به خارج منتقل مي‌شد. او خانه‌اش را از طريق آشنايان اجاره داد. آن خانه به پاتوق جنايتكاران تبديل شد. فرد ديگري در آنجا زندگي مي‌كرد كه بعدا كشته شد. در نهايت، خود فوتباليست مجبور شد يك مزرعه ماري‌جوانا را تخليه كند. تو مي‌تواني با يك تماس جنايتكارانه، براي تمام عمر آلوده شوي.» در پرونده استام، دادگاه بردا اعلام كرد او بعد از بازنشستگي در سال ۲۰۱۶ خود را به عنوان يكي از «بزرگان» دنياي زيرزميني تبهكاران تثبيت كرده بود. او پس از آن دستگير شد كه پليس شش ماه پيام‌هاي رد و بدل شده در تلفن‌هاي رمزگذاري‌شده كه ابزار محبوب ارتباطي مجرمان سازمان‌يافته است را شنود كرد. اين پيام‌ها نشان مي‌داد او در حال برنامه‌ريزي براي قاچاق كوكايين و MDMA به ارزش ميليون‌ها پوند بوده است.
استام كه در بردا بزرگ شده و دو دوره براي بزرگ‌ترين باشگاه شهر بازي كرده بود، پذيرفت كه با همدستانش، از جمله برادرش رودي، براي قاچاق ۲۰ كيلوگرم كوكايين از برزيل به آلمان همدستي كرده است. او گفت دستمزد اين كار «مبلغي معادل يك كيلو» بوده. اما اصرار داشت اين تنها دخالت او بوده است.
او همچنين مدعي شد كه تبهكاران سرشناس در يكي از مسابقات تيم جوانان پي‌اس‌وي كه پسر بزرگش در آن بازي مي‌كرد، حاضر شدند. استام به دادگاه گفت: «آنها در حاشيه بازي پسرم مرا تهديد كردند. يك نارنجك هم به خانه‌ام پرتاب شد.» واكنش‌ها را مي‌توان به خوبي در نوشته رونالد واترئوس، دروازه‌بان سابق تيم ملي هلند، خلاصه كرد. او در ستوني براي روزنامه De Limburger «انزجار خالص» خود را نسبت به استام ابراز كرد و همچنين پرومس را به شدت مورد انتقاد قرار داد.
واترئوس يادآوري كرد كه پرومس دوران زندانش در دوبي را «جهنم روي زمين» توصيف كرده بود. استام نيز از شرايطش، از جمله تأثير بر خانواده‌اش، شكايت داشت و حتي در جلسه صدور حكم حاضر نشد چون به گفته او «آن مسيرها با ون زندان به دادگاه جهنم هستند.»
واترئوس نوشت: «بي‌اعتمادي، غم، خشم. اما شايد بيش از همه خشم. و دليل اصلي اين است كه اين دو آقا خودشان را در نقش «قرباني» قرار مي‌دهند. مي‌خواهند آنقدر قوي باشند كه با مقادير عظيم موادمخدر معامله كنند با تمام پيامدهاي مرگبار براي جامعه و بعد، وقتي مجازاتش را مي‌گيرند، مثل بچه نق‌نقويي رفتار مي‌كنند كه دارد گريه مي‌كند.» او از دادگاه‌ها خواست «شديدترين مجازات ممكن» را اعمال كنند. اين خشم بيشتر هم مي‌شود چون اين پرونده‌ها تصويري از فوتبال هلند ارائه مي‌دهند كه از نظر مسوولان، نامطلوب و ناعادلانه است.
لوچنكو، ملي‌پوش سابق اوكراين از ۱۸ سالگي در هلند زندگي كرده و براي شش تيم حرفه‌اي اين كشور بازي كرده است. او اكنون ۴۷ سال دارد و بخشي از نشست‌هاي منظم با باشگاه‌ها و بازيكنان، در همه رده‌هاي سني است تا به آنها هشدار بدهد كه راه استام و بقيه را دنبال نكنند.
او مي‌گويد: «اين فقط مخصوص هلند نيست. من چيزي مشابه را در بلغارستان، اوكراين و روسيه ديده‌ام. اما اين براي فوتبال هلند يك داستان بزرگ و دردناك است چون كل دنيا دارد به هلند نگاه مي‌كند. ما به باشگاه‌ها سر مي‌زنيم، با بازيكنان، مادران و پدران‌شان صحبت مي‌كنيم و آنچه مي‌بينيم اين است كه نسل جوان زياد به آينده فكر نمي‌كند. آنها فقط به لحظه فكر مي‌كنند: «باشه، اگر اين كار (جرم) را بكنم، مي‌توانم پول زيادي به دست بياورم.» اين واقعا عاقلانه نيست. ما به آنها مي‌گوييم: «پسرها! با يك حركت اشتباه كارتان تمام است. احمق نباشيد؛ فكر نكنيد اين پول درآوردن آسان است. احتمال اينكه گير بيفتيد خيلي زياد است.»