فناوري بومي پرتاب مداري با سوخت تركيبي
ماهوارهبر «قاصد»، يك پرتابگر سه مرحلهاي ايراني است كه از تركيب سوخت جامد و مايع بهره ميبرد و براي قرار دادن ماهوارههاي سبك در مدار نزديك زمين طراحي شده است. استفاده از سوخت جامد در مراحل اوليه، زمان آمادهسازي را كاهش داده و امكان پرتابهاي سريعتر را فراهم ميكند و سوخت مايع در مرحله نهايي، امكان هدايت دقيقتر را فراهم ميسازد. ماهوارهبر «قاصد» به عنوان نخستين ماهوارهبر تركيبي سوخت جامد-مايع ايران، نماد جديدي از پيشرفتهاي جمهوري اسلامي ايران در حوزه فناوري فضايي به شمار ميرود. اين ماهوارهبر كه توسط نيروي هوافضاي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي طراحي شده و توسعه يافته، نخستينبار در ارديبهشتماه ۱۳۹۹ با موفقيت ماهواره نظامي «نور ۱» را در مدار قرار داد و آغازگر ورود ايران به باشگاه دارندگان مدار لئو (LEO) شد. ماهوارهبر قاصد داراي سه مرحله پيشران است كه دو مرحله نخست آن با سوخت جامد و مرحله سوم با سوخت مايع است و طراحي آن به گونهاي است كه اين ماهوارهبر را در رده فناوريهاي پيشرفته قرار ميدهد. تركيب سوختي اين ماهوارهبر، به ايران اين امكان را ميدهد تا در كنار افزايش برد و دقت، قابليت پرتاب سريعتر و چابكتري را نسبت به ماهوارهبرهاي كاملا سوخت مايع فراهم كند. مرحله اول اين ماهوارهبر با موتور قدرتمند سوخت جامد «سلمان» تجهيز شده كه علاوه بر توان بالا، از قابليت بردار رانش (thrust vectoring) نيز برخوردار است. مرحله سوم نيز با موتور سوخت مايع امكان هدايت دقيقتر و تنظيم موقعيت ماهواره در مدار را فراهم ميكند. تاكنون ماهوارهبر قاصد توانسته سه ماهواره «نور ۱»، «نور ۲» و «نور ۳» را به فضا پرتاب كند و با موفقيت در مدار قرار دهد. اين ماموريتها نشاندهنده ارتقاي توان عملياتي و اعتمادپذيري اين ماهوارهبر است و نقش مهمي در تقويت قدرت فضايي ايران ايفا كردهاند. «قاصد» نهتنها از منظر فناوري، بلكه از لحاظ راهبردي نيز اهميت بالايي دارد. توانايي طراحي و ساخت ماهوارهبرهاي چندمرحلهاي سوخت جامد، ايران را در برابر تحريمها و محدوديتهاي بينالمللي خودكفا كرده و زمينهساز توسعه نسلهاي جديد ماهوارهبرهاي تاكتيكي و نظامي شده است. ماهوارهبر قاصد، صرفا آغاز راه است و فناوران صنعت فضايي كشور در حال توسعه ماهوارهبرهاي قويتري نظير «سرير» و «سروش» است كه قابليت حمل محمولههاي سنگينتر و قرارگيري در مدارهاي بالاتر را دارند.