«اعتماد» در گفت‌وگو با فعالان سياسي راهكار عبور از بحران را بررسي مي‌كند
ترس اسراييل از ديپلماسي ابتكار عمل ايران در ميدان
محمد صادق جوادي حصار: ديپلماسي ميدان انزوا و شكست اسراييل است
حشمت‌الله فلاحت‌پيشه: ناامني به عمق و جان زندگي مردم اسراييل نفوذ كرده است
گروه سياسي|در چهارمين روز از تهاجم ظالمانه اسراييل به ايران، همچنان معادلات در سطح ميداني تعيين مي‌شوند. هر حركت و تهاجم اسراييل با پاسخ كوبنده ايران مواجه مي‌شود. چشم در برابر چشم، دست در برابر دست و حمله در برابر حمله. اگر اسراييل به مخازن انرژي ايران حمله كند، ايران مخازن حيفا را مي‌زند. اگر به نيروگاه‌هاي ايران حمله كند ايران هم مقابله به مثل كرده و نيروگاه‌هاي اين رژيم را هدف قرار مي‌دهد. اما واقع آن است كه از آغاز مذاكرات دوجانبه ايران و امريكا بسياري از تحليلگران در خفا و آشكار اعلام مي‌كردند، اسراييل به عنوان مهم‌ترين مخالف مذاكرات، نهايت تلاش و كوشش خود را معطوف به بن بست رساندن مذاكرات خواهد كرد تا به‌زعم خود ساير كشورهاي غربي از جمله امريكا را مجاب به درگيري نظامي با ايران كند. اين لابي‌ها و تلاش‌ها سرانجام به نتيجه رسيد و اسراييل با چراغ سبز امريكا تهاجم ناجوانمردانه‌اي را عليه ايران آغاز كرد. اما تصوري كه اسراييل از حمله برق‌آسا عليه ايران داشت، با حملات موشكي ايران به سرزمين‌هاي اشغالي بر باد رفت و ايران موازنه متفاوتي را در سطح منطقه شكل داد. در اين شرايط اما دستيابي به پلن‌هاي بعدي داراي اهميت ويژه‌اي است. تحليلگران معتقدند ايران در عين ايجاد موازنه در عرصه ميداني بايد تلاش كند تا مسيرهاي مذاكره را برقرار نگه دارد. به اعتقاد جوادي حصار و فلاحت‌پيشه هر زمان كه ايران مسيرهاي مذاكره و گفت‌وگو با غرب را برقرار نگه داشته اسراييل بيشتر منزوي شده و مشكلات بيشتري را تجربه كرده است و هر زمان كه از مسير ديپلماسي و گفت‌وگو فاصله گرفته، اسراييل فرصت بيشتري براي عرض اندام پيدا كرده است. «اعتماد» براي ارزيابي دقيق‌تر اين موضوع سراغ تحليلگران سياسي كشور رفته و از آنها پرسيده كه براي عبور از بحران فعلي چه بايد كرد؟
محمدصادق جوادي حصار: ديپلماسي ميدان انزوا و شكست اسراييل است
محمدصادق جوادي حصار، فعال سياسي اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با «اعتماد» درباره بحران اخير مي‌گويد: «به‌طور كلي هر اندازه ايران بيشتر به ديپلماسي نزديك شده است، اسراييل احساس خطر بيشتري كرده است. البته لازم است كمي درباره تعريف طرف‌هاي مختلف از مفاهيمي چون ديپلماسي و گفت‌وگو و تفاهم صحبت شود. اصولا ديپلماسي خود يك نوع مبارزه فعال است. مبارزه منطق با منطق. جدال قدرت از دو سو با ابزار استدلال، چانه‌زني و حتي ارعاب و البته تسلط بر شگردهاي سياست‌ورزي، پاي ميز مذاكرات. روشن و آشكار است كه اسراييلي‌ها و امريكايي‌ها از وضعيت روبه رشد، توانايي‌هاي علمي و ظرفيت‌هاي تخصصي ايران خشنود نيستند، به خصوص در حوزه توانايي‌هاي دفاعي، رزمي و نظامي ايران ناخشنودند. از همه ابزارها استفاده مي‌كنند تا روند رو به رشد ايران را متوقف كنند.» جوادي حصار ادامه مي‌دهد: «ايران اما به عنوان يك اكوسيستم و اندام‌واره، مختصات لازم براي تداوم حيات و شكوفايي را دارد. عقل دارد، قلب دارد، چشم و گوش دارد در عين حال عارضه و بيماري و... هم دارد. مانند هر ساختار ديگري برخي ديگر از كشورها به عنوان اكوسيستم رقيب تلاش مي‌كنند اين اندام‌واره را يا به نفع خود به كار بگيرند و برده خود سازند يا اينكه در صورت عدم همراهي آن را از ميان ببرند. اين دشمنان زماني مي‌توانند به ايران هجمه بيشتري وارد ساخته و او را ناگزير از دفاع كنند كه از چند جانب دچار كاستي و كمبود شده باشد. اول، انرژي لازم را براي دفاع و تداوم حيات نداشته باشد. سپس وقتي توانايي لازم را نداشت و از بازوان لازم براي دفاع برخوردار نبود، زمينه تهاجم و حمله به اين اندام‌واره را فراهم سازد.» او با اشاره به ظرفيت‌هاي پايان ناپذير وطن‌دوستي و ايمان ملت مي‌گويد: «اما لطف خداي بزرگ در درون اين مجموعه ذخايري از انرژي‌هاي ويژه را قرار داده كه در شرايط بحراني هم مي‌تواند مقابله و مقاومت كند. طمع ورزان طمع كرده‌اند، مهاجمان هجمه كردند، اما ذخيره‌اي كه ناشي از يك قوت قلبي، ايماني و انرژي روحي است يك‌بار ديگر خودنمايي كرد و مردم را به تفكر و مقابله دعوت كرد. امروز وقت وحدت ملي براي مقابله با ميكروبي است كه با هدف خاص به سمت قلب ايران حمله كرده است. مي‌توانيم خودمان را بازسازي و بازيابي كنيم. اگر پادزهر اميد به اين تن تزريق شود. در اين صورت مي‌توان به سرعت بافت‌هاي فرسوده را احيا كرد و ايران دوباره از بستر آشفتگي به سمت رفتارهاي منطقي سوق داد. آقايان خانم‌ها ما مي‌توانيم از اين مرحله و اين بحران هم عبور كنيم.»
حشمت‌الله فلاحت‌پيشه: ناامني به عمق و جان زندگي مردم اسراييل نفود كرده است
حشمت‌الله فلاحت‌پيشه، تحليلگر مسائل سياسي از زاويه ديگري به اين بحث ورود كرده و مي‌گويد: «شخصا به عنوان فردي كه سال‌ها قرباني افراطي‌گري‌هاي زيان‌بار كشور هستم، معتقدم امروز زمان دفاع و جنگ و مقابله است. در اين برهه مردم بايد از كساني كه جان بر كف در برابر اسراييل ايستاده‌اند حمايت كنند. در طول 22 سالي كه در فضاي سياسي حاضر بوده‌ام، ديده‌ام برخي افراد و جريانات تلاش مي‌كنند فتنه جنگ را به سمت ايران هدايت كنند. در طول اين سال‌ها، همواره نوعي لمپنيزم سياسي را بزرگ‌ترين آفت سياسي خارجي و داخلي كشور ارزيابي مي‌كنم. در اين شرايط در عين حال كه شخصا از مردم دعوت مي‌كنم كه در چنين شرايطي به منافع ايران توجه كنند، اما از مقامات سياسي و تصميم‌سازان كشور نيز مي‌خواهم حداقل در اين شرايط جنگي مانع از آسيب‌هاي بيشتر لمپنيزم سياسي به منافع ملي شوند.» فلاحت‌پيشه يادآور مي‌شود: «لمپن‌هاي سياسي همان افراد و جرياناتي هستند كه يكسري ادعاهاي بي‌اساس و ويرانگر را مطرح مي‌كنند. ادعاهاي بي‌اساسي كه بهانه‌هايي براي كشاندن جنگ عليه ايران را فراهم كرد. همين امروز هم اين افراد و جريانات درباره موضوعاتي چون خروج از NPT، بستن تنگه هرمز و موارد اينچنيني رجز مي‌خوانند، بدون اينكه توجه كنند اين حاشيه‌سازي‌ها باعث اتحاد ساير كشورها در برابر ايران مي‌شود. اين تندروها در همان مسيري حركت مي‌كنند كه نتانياهو طلب مي‌كند. گسترش جنگ و ايجاد نوعي محاصره عليه ايران، بزرگ‌ترين آمال و آرزوي نتانياهو است.» او با اشاره به اينكه جنگ در حال نزديك شدن به ابعاد منحوس‌تر و خطرناك‌تر است، يادآور مي‌شود: «شاهديم كه اسراييل غيرنظاميان را هدف قرار مي‌دهد و صهيونيست‌ها ناكامي خودشان براي ايجاد امنيت در اسراييل را بر سر مردم تهران خالي مي‌كنند. گزاره‌اي كه صهيونيست‌ها از ابتدا بايد محاسبه مي‌كردند، تفاوت عمق استراتژيك دو كشور است. موشك‌هاي ايران با سر جنگي سنگين بر خاك اسراييل فرود مي‌آيد. هر موشكي كه به زمين مي‌خورد بيش از يك‌سوم خاك اسراييل اين لرزه را احساس مي‌كند. در صورتي كه عمق استراتژيك ايران 80برابر اسراييل است.» فلاحت‌پيشه مي‌گويد: «همين تفاوت‌ها باعث شده ناامني به عمق جان و زندگي مردم اسراييل نفوذ كند. اين روند ناشي از شكست توهم جنگ يك‌طرفه اسراييل است. در عين حال صهيونيست‌ها سعي مي‌كنند با حمله به بيمارستان فارابي در كرمانشاه، حمله به مناطق مسكوني در تهران و كرج، تبريز و ساير شهرها ضعف‌هاي خود را بپوشانند. معتقدم صهيونيست‌ها به دليل نفوذ در ايران كه بيشتر نفوذ سياستي است، توانستند از عنصر غافلگيري استفاده كنند.» او با اظهار تاسف نسبت به برخي تصميمات مي‌گويد: «در شرايطي كه مقامات اسراييلي سرگرم برنامه‌ريزي براي حمله به ايران بودند، در ايران موضوع سگ‌گرداني به عنوان مساله اصلي مطرح شده بود. اغلب شوراهاي تامين كشور نمايندگان، نيروي انتظامي و... درگير پديده انحرافي به نام سگ گرداني بودند. امروز اما ايران از مراحل مقدماتي گذشته و به مرحله مقابله به مثل رسيده است. آنچه كه اسراييلي‌ها روي آن حساب كرده بودند، تحميل نوعي ناآرامي در ايران بود. اما اين ناآرامي به اسراييل منتقل شد.» اين فعال سياسي مي‌گويد: «هر اندازه اسراييلي‌ها بيشتر اهداف غيرنظامي را هدف قرار مي‌دهند، در ايران وحدت بيشتري عليه اسراييل شكل مي‌گيرد. اظهار اخير ترامپ درخصوص اينكه جنگ بايد خودش تمام شود، غيرانساني‌ترين واكنش امريكا به يك جنگ ويرانگر است. نقشي كه ترامپ در آن نقش داشت. ترامپ در پاسخ به ميانجيگران مي‌گويد بايد جنگ خودش تمام شود. اين جنگ خود به خود تمام نمي‌شود و رويه‌هاي سخت‌تري در اين جنگ شكل مي‌گيرد. ايراني‌ها هم ابزارهاي كشنده‌تري دارند كه در صورت استفاده از آن آسيب بيشتري در فضاي منطقه شكل مي‌گيرد. معتقدم بهتر است ساز و كارهاي مذاكره بر يك بنياد منطقي‌تر شكل بگيرد تا قبل از اينكه جنگ به مرحله انتحاري‌تر برسد، امكان پايان دادن به جنگ فراهم شود.» فلاحت‌پيشه در پاسخ به اين پرسش «اعتماد» كه اسراييل ادعا مي‌كند بر آسمان تهران مسلط است؟ آيا چنين ادعايي از منظر استراتژيك ممكن است؟ مي‌گويد: «اينها بخشي از تبليغات جنگ است. در تبليغات جنگ موارد مختلفي مطرح مي‌شود. طرفين نقاط قوت و ضعفي دارند اما فكر مي‌كنم بسياري از ادعاهاي اسراييلي‌ها از جمله كمينه‌سازي آمار تلفات اسراييلي‌ها بخشي از تبليغات جنگي است كه اسراييلي‌ها مطرح مي‌كنند. نتانياهو به دنبال اقناع امريكا و اروپا بود كه چند روزه ايران را پاي ميز مذاكره مي‌كشاند. اين ادعا در شرايط يك‌طرفه قابل اثبات است اما امروز ايران در برابر هر حمله طرف مقابل، حمله متقابلي مي‌كند.» فلاحت‌پيشه يادآور مي‌شود: «ادعاي اسراييل مبني بر يك‌طرفه بودن جنگ از‌جمله ادعاي تسلط بر آسمان ايران در راستاي سياست‌هاي گذشته نتانياهو دنبال مي‌شود. مساله آخر اين است كه ايران در حال جنگ با رژيمي است كه بزرگ‌ترين جنايت‌هاي جنگ جهاني دوم را عليه فلسطين، لبنان و سوريه و... مطرح كرده است. ملت‌هاي منطقه از اسراييل كينه دارند، اينكه ايران توانسته توازن جنگ را در شرايط مقابله به مثل حفظ كند، يك توفيق محسوب مي‌شود. همين امر باعث به وجود آوردن تظاهرات ده‌ها هزار نفري در منطقه و جهان به نفع ايران شده است.»