غدير و وحدت اسلامي

هر چند در مورد قرائت اهل سنت و شيعيان از مساله «غدير» تفاوت‌هايي وجود دارد، اما اصل آن در تمام فرق اسلامي امري مسلّم، پذيرفته شده و غير قابل ترديد است كه از اين جهت بايد گفت روايت غدير در واقع از اصول وحدت‌آفرين است. محبت اهل سنت به اهل بيت(ع) و خاصه وجود مبارك اميرالمومنين(ع) نشان از جايگاه رفيع و بي‌بديل آن حضرت در امت اسلامي دارد كه حتي تفاوت‌هاي مذهبي نيز نمي‌تواند مانع از ابراز اين احترام و محبت شود. حال غدير به عنوان روزي كه پيامبر اكرم(ص) در رساترين شكل ممكن از شخصيت اميرالمومنين(ع) تجليل فرمودند و اين تجليل در عموم منابع و اسع كتب خاصه و عامه انعكاس يافته است، نشان از پيوند عميق سني و شيعه با يكديگر دارد كه شايد بعد از نبوت رسول‌الله، كتاب خدا و قبله مسلمين، اين محبت به اميرالمومنين(ع) است كه مي‌تواند اساس وحدت را در ميان مذاهب و فرق اسلامي قوام بخشد. حتي به لحاظ تاريخي هم در اين روز مبارك به دستور پيامبر(ص)، در ميان امت عقد اخوت جاري شد و هر يك از صحابه با ديگري پيوند برادري يافت. لذا ما نيز بايد به همان رويه مرضيه عمل كنيم و با اقتدا به بزرگان‌مان و پيروي از دستور پيامبر عظيم‌الشانمان(ع) ميان خود پيوند برادري را مستحكم‌تر كنيم و فراموش نكنيم كه تنها چاره امت اسلامي، اخوت و برادري با يكديگر در برابر دشمني‌ها و فتنه‌هاي بدخواهان اين امت است: «واعْتصِمُوا بِحبْلِ‌الله جمِيعًا ولا تفرّقُوا واذْكُرُوا نِعْمت‌الله عليْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أعْداءً فألّف بيْن قُلُوبِكُمْ فأصْبحْتُمْ بِنِعْمتِهِ إِخْوانًا؛ و همگي به ريسمان الهي چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد كه وقتي دشمن يكديگر بوديد، ميان دل‌هايتان الفت ايجاد كرد و به نعمت او برادر شديد». (آل‌عمران/103)

معاون امور بين‌الملل مجمع جهاني

تقريب مذاهب اسلامي