روزبه دلاور
به گزارش «اعتماد»، اسطوره تكرار نشدني و بنيانگذار باشگاه ريشه‌دار ملوان بندرانزلي روز سه‌شنبه ۱۰ ارديبهشت پس از دوره‌اي بيماري در ۸۶ سالگي چشم از جهان فروبست. صالح‌نيا كه نام اصلي‌اش تقي بود و در ۱۱ اسفند ۱۳۱۷ متولد شده بود نه تنها بنيانگذار باشگاه ملوان به شمار مي‌رود، بلكه به عنوان يك معلم، استراتژيست و مربي، سبك و هويت خاصي به فوتبال انزلي و ايران بخشيد.
او كه در خانواده‌اي فوتبالي رشد كرده بود، از كودكي در زمين‌هاي خاكي انزلي استعداد خود را نشان داد.
اين چهره ماندگار فوتبال انزلي در سال ۱۳۴۸ با جمع كردن جوانان مستعد شهر، هسته اوليه تيمي را شكل داد كه بعدها با حمايت نيروي دريايي به باشگاه ملوان و به يكي از قطب‌هاي فوتبال ايران تبديل شد.
نقش صالح‌نيا در پرورش استعدادها غيرقابل انكار بود. بازيكنان بزرگي همچون غفور جهاني، عزيز اسپندار، علي نياكاني، محمد احمدزاده، نصرت ايراندوست، سيروس قايقران و مازيار زارع از جمله شاگردان مكتب او بودند كه به فوتبال ايران معرفي شدند و در سطح ملي و باشگاهي درخشيدند. بهمن صالح‌نيا در دوران سرمربيگري خود در ملوان نيز كارنامه‌اي درخشان داشت. او سه بار اين تيم را به مقام قهرماني و سه بار نيز به نايب قهرماني جام حذفي ايران رساند و نام ملوان را به عنوان يكي از قدرت‌هاي سنتي اين رقابت‌ها مطرح كرد.
درگذشت بهمن صالح‌نيا، ضايعه‌اي بزرگ براي فوتبال انزلي و جامعه فوتبال ايران محسوب مي‌شود. اسطوره‌اي كه قرار است روز شنبه (امروز) در قطعه نام‌آوران انزلي به خاك سپرده شود، به همين بهانه با غفور جهاني يكي از بزرگان فوتبال كشورمان كه در ملوان شاگرد صالح‌نيا بود، گپ و گفتي ترتيب داديم كه ماحصل آن را در ادامه مي‌خوانيد.
نقش بهمن صالح‌نيا در بقا و پيشرفت فوتبال انزلي و ملوان را چطور ارزيابي مي‌كنيد؟
خدا بيامرزد آقاي صالح‌نيا، پدر فوتبال شهرستان انزلي بود و يكي از مربياني كه در سرلوحه كارش نظم و انضباط قرار داشت. با همان نظم و انضباطش تيم ملوان را تشكيل داد و براي ملوان واقعا زحمت كشيد و الان هم اين تيم هر چي دارد حاصل تلاش آقاي صالح‌نياست. او بازيكنان بزرگي مثل مازيار زارع را تحويل اجتماع داد كه دنباله روي همان كار صالح‌نياست. فوتبال انزلي بدون نام صالح‌نيا اصلا مفهومي ندارد!
از نظر شما مهم‌ترين خدمتي كه صالح‌نيا به ملوان كرد، چه بود؟
نظم و ديسپلين. او يكي از شاگردان دهداري بود جدا از مسائل فني به لحاظ اخلاقي هم خيلي تاثيرگذار بود. او به كارش اشراف داشت. مردم انزلي همه او را دوست دارند و اميدوارم شنبه يك تشييع جنازه باشكوهي براي او بگيرند كه درخور نام صالح‌نيا باشد.
چه تجربه‌اي از همكاري با صالح‌نيا داشتيد؟
اوايل تشكيل ملوان ايشان يكي از بازيكنان خوب ملوان بود و با او در تيم منتخب و ملوان همبازي بودم، بعد كه ايشان مربي بود من در تيم ملوان شاگرد ايشان بودم و به اينكه شاگرد ايشان بودم، افتخار مي‌كنم.
چه ويژگي‌هايي در مربيگري داشت؟
همان‌طور كه گفتم او پدر فوتبال انزلي بود. او علاقه زيادي به كارش داشت و هميشه زودتر از بازيكنانش سر تمرين حاضر مي‌شد و به لحاظ فني هم چون خودش بازيكن بود، مي‌دانست چه كار كند تا دل بازيكنان را به دست بياورد. او هيچ وقت بازيكني را در آمپاس قرار نمي‌داد. بازيكني اگر خواسته‌اش را در زمين پياده مي‌كرد مطمئن بود بي‌جواب نمي‌ماند.
ارتباط مرحوم با مردم و هوادار چطور بود؟
مردم او را به عنوان پدر فوتبال انزلي مي‌شناختند و رابطه بسيار خوبي با او داشتند. او با هواداران يك سلوكي داشت و هيچ‌وقت نمي‌گذاشت كسي از او برنجد و سعي مي‌كرد همه را جذب كند. الان شهر انزلي سوت و كور شده. ان‌شاءالله فدراسيون و باشگاه انزلي برنامه درخور نام آقاي صالح‌نيا برگزار كنند.
اين اواخر با مرحوم در تماس بوديد؟
بله، حتي وقتي مريض هم شده بود، سعي مي‌كردم بيشتر ايشان را ببينم. اواخر در شرايط بدي بود و سعي مي‌كرديم زياد مزاحمش نشويم، اما از دور حالش را مي‌پرسيدم، گرچه نمي‌توانست حرف بزند سر تكان مي‌داد و ما را مي‌شناخت. خاطرات بسيار زيادي از او دارم كه متاسفانه الان حضور ذهن ندارم آنها را بازگو كنم.
ناراحتي يا گلايه از فردي نداشت؟
او استاد همه بود و هيچ‌وقت از هيچ كسي گله نمي‌كرد. هواداران هم عاشقش بودند و هر دو طرف به‌قدري از هم راضي بودند كه هيچ‌وقت از هم ناراحت نمي‌شدند.
از مسوولان ورزش و فوتبال به او كمكي شد؟
كمك را نمي‌دانم، اما وزير ورزش فعلي و قبلي آمدند و آقاي تاج هم آمد. تيم‌هاي ريشه‌دار و قديمي حتما به آقاي صالح‌نيا سر مي‌زدند و حال و احوالش را مي‌پرسيدند.
يك جمله درباره مرحوم صالح‌نيا بگوييد.
به عنوان يك شاگرد او مي‌گويم كه در ورزش انزلي بسيار مشكل است مثل ايشان پيدا شود. او در شرايط بد ملوان تيم را به اوج رساند.
در پايان به عنوان يك پيشكسوت، احترام و توجه به پيشكسوتان را احساس كرده‌ايد؟
متاسفانه علاقه‌مندي زماني بيشتر مي‌شود كه آن پيشكسوت از دنيا مي‌رود. آن‌وقت يادش مي‌افتند! در صورتي كه زماني زنده هستند به آنها رسيدگي شوند و كمك كنند تا از زحماتي كه كشيده دلخوش باشد براي قدر‌شناسي‌ها. بعد از فوت كردن هزار رقم هم كمك كنيد و مراسم آنچناني بگيريد، فايده‌اي ندارد. در زماني كه پيشكسوتي زنده است بايد پيگيرش شويم تا مشكل مالي نداشته باشد.