كودتاي شين بت- خانه عنكبوت

در 28 آوريل، دو روز پس از آنكه اولين هيات تحقيق و تفحص اعلام شد، آبراهام شالوم به
10 نفر از همكارانش -افراد بيردز كه در كشتن‌ها نقش داشتند، مشاوران حقوقي آژانس و ديگر مقامات رده بالا از جمله يوسي گينوسر- دستور داد تا در يك باغ پرتقال در نزديكي نتانيا، شمال تل‌آويو، جمع شوند. او يك نقطه
دور افتاده‌اي را انتخاب كرده بود كه هيچ‌كس نتواند آنها را ببيند، دور از مكان‌هاي شين بت كه پر از دستگاه‌هاي شنود بود. معمولا آن دستگاه‌ها در اهداف سازمان بودند. حالا، شالوم مي‌ترسيد كه ممكن است آنها برنامه‌هايش را خراب كنند.در آن شب در زير ستارگان، شالوم و افرادش قسم ياد كردند كه هرگز حقيقت را فاش نسازند و هر كاري كنند تا اين كاغذبازي‌ها تمام شود زيرا به گفته شالوم در غير اين صورت، «خرابي‌هاي مرگباري بر امنيت كشور روي خواهد آورد و رازهاي شين بت عريان خواهد شد.»

آنها مي‌دانستند كه اگر حقيقت را بگويند يا اينكه اگر اين تحقيق و تفحص حقيقت را بر‌ملا كند، آنها را مي‌توانستند به خاطر شكنجه يا حتي قتل محاكمه كنند. روون هازاك، معاون شالوم گفت، «آنها به راحتي يكديگر را قسم مي‌دادند كه نگذارند اين چيزها به بيرون درز كند. نه موضوع كرنك [به عبري يعني بيماي، نام رمز كشتن] و نه موضوع مخفي كردن آنها.»در باغ پرتقال و در نشست‌هاي پي‌درپي منازل‌شان، آنها طرحي را ريختند كه هازاك، كه در برخي از اين نشست‌ها حضور داشت، آن را به عنوان «كمپين» قهقرايي كه «از پيش عليه نهادهاي قانوني و حكومت اسراييل طراحي شد» توصيف كرده بود.طرح شامل دو بخش وابسته به هم بود؛ اول آنكه، شالوم به آرنز و شامير پيشنهاد داده بود كه نمايندگان او به عنوان عضوي از كميته تحقيق درآيند زيرا، «موقعيت شين بت مشخص خواهد شد و اينكه مطمئن مي‌شوند كه اسرار سازمان آسيب نخواهد ديد.» اين طرح به ظاهر بي‌ضرر قبول شد و يوسي گينوسر به عنوان عضو كميته تحقيق وزارت دفاع نام برده شد.

گينوسر در نقش اسب تروا شالوم بازي مي‌كرد. او يكي از افرادي بود كه در باغ پرتقال قسم خورده و شخصا از وجود همين كميسيون‌ها دفاع كرده بود. او بعدا مخالفت كرده بود كه، «چه اتفاقي رخ داده؟ دو تروريست يك اتوبوس را ربوده و مسافرانش را كشته بودند. به خاطر اين مي‌خواهيد دنيا را زير و رو كنيد؟ دو رويي! سال‌هاست كه شما فاضلاب اسراييل را تميز مي‌كنيد و هر كسي كم و بيش مي‌داند كه فاضلاب چگونه تميز مي‌شود.»

گينوسر گفت، «من با مثله كردن تروريست‌ها هيچ مشكل اخلاقي نه داشتم و نه دارم.» مشكل او، «حقايق روي زمين» بود. «بازيگران زيادي كه در آنجا بودند و بيرون از شين بت بودند.» راه‌حل او اين بود: «قاعده اين باشد كه بعد از عمليات آثار انگشتان حكومت اسراييل پاك شود و نگفتن حقيقت بخش جدا‌ناپذير رفع مشكل باشد.»

طي روز، كميسيون در اتاق جلسه وزارت دفاع مي‌نشست و به شاهدان -سربازان، ماموران
شين بت، گروگان‌هاي غير‌نظامي و آلكس لواس عكاس- گوش مي‌داد. سپس در شب، گينوسر ليز مي‌خورد و به ديدن شالوم و حلقه دروني كه در خانه مشاور حقوقي بودند، مي‌رفت تا آنها را از جزييات نشست روزانه مطلع كرده و كمك كند تا شاهدان روز بعد آماده شوند.اين به بخش دوم توطئه شالوم منجر مي‌شد: سربازان اسراييلي را براي قتلي كه او دستور آن را داده بود، قالب‌بندي كنند. شالوم همراه با گينوسر، مشاوران حقوقي شين بت و اعضاي گروهان بيردز، يك نقشه پيچيده‌اي را اختراع كرد تا اتهامات قتل را از گردن خودشان به گردن افرادي كه فلسطيني‌ها را به آنها تحويل داده بودند، يعني: سربازان‌ اي‌دي‌اف تحت فرماندهي سرتيپ اسجاق مردخاي، بيندازند.

توضيح: استفاده از واژه تروريست‌هاي فلسطيني براي حفظ امانت در ترجمه است
نه اعتقاد مترجم و روزنامه