سندروم چكمه و چلسي

يك اتفاق جالب در مورد گوارديولا وجود دارد و آن هم شكست مقابل چلسي و سرمربي‌هاي ايتاليايي است. گوارديولاي نابغه بيشتر از هر تيمي به چلسي باخته. آمار باخت او مقابل مربيان ايتاليايي هم جالب است. گوارديولا در اولين فصل حضورش در ليگ جزيره مقابل رانيه‌ري با نتيجه 4 بر 2 تن به شكست داد. در ديداري كه جيمي واردي موفق به هت‌تريك شد. همچنين پپ مقابل آنتونيو كونته در اولين فصل حضور اين مربي در چلسي با نتيجه 3 بر 1 مغلوب شد. در فصلي كه آبي‌هاي لندني قهرمان ليگ برتر شدند. شنبه شب هم سومين شكست گوارديولا مقابل يك مربي ايتاليايي ديگر و دوباره مقابل چلسي رقم خورد. مائوريتسيو ساري موفق شد در يكي از بهترين فصول منچسترسيتي اين تيم را با نتيجه 2 بر صفر شكست دهد تا پپ و شاگردانش هم طعم شكست در اين فصل را بچشند. اما گوارديولا قبل از حضورش در تيم منچسترسيتي هم مقابل مربيان ايتاليايي شكست را تجربه كرده بود. گوارديولا زماني كه در بايرن حضور داشت، مقابل رئال مادريد با هدايت كارلو آنچلوتي طي دو ديدار رفت و برگشت با نتيجه سنگين 5 بر صفر مغلوب شد تا قوهاي سفيد مادريد راهي فينال شوند و در نهايت در فينال ليسبون مقام قهرماني را به دست بياورند.

در مورد اينكه چرا گوارديولا مقابل مربيان ايتاليايي شكست مي‌خورد، دلايل زيادي را مي‌توان برشمرد. نكته جالب ماجرا اينجاست كه وقتي گوارديولا به عنوان سرمربي تيم بايرن انتخاب شد، گفته مي‌شد كه حضورش در آلمان براي اين است كه آلماني‌ها بتوانند راه بردن ايتاليايي‌ها را فرا بگيرند. آخرين باري كه ايتاليا مقابل آلمان قرار گرفته بود، قبل از رفتن گوارديولا به بايرن، مانشافت با دو گل مقابل لاجوردي‌ پوشان در جام ملت‌هاي اروپا شكست خورده بود و در همان تورنمنت اسپانيا موفق شده بود در فينال با چهار گل ايتاليا را از پيش رو بردارد. در يورو 2016 و بعد از حضور گوارديولا در بايرن، آلمان موفق شد براي اولين‌بار در تاريخش ايتاليا را در يك‌چهارم نهايي شكست دهد. البته در ضربات پنالتي. در واقع مي‌توان گفت كه پپ هميشه مقابل ايتاليايي‌ها چالش داشته. آخرين چالش او هم شكست در هفته شانزدهم مقابل ساري بود و باعث شد سيتيزن‌ها صدر جدول را از دست بدهند و به رتبه دوم سقوط كنند. از همه مهم‌تر اينكه ساير تيم‌ها هم متوجه شدند كه گوارديولا نيز شكست‌ناپذير نيست. هر چند همان‌طور كه ساري در كنفرانس خبري بعد از بازي اعلام كرد، برد مقابل تيم پپ اصلا ساده به دست نمي‌آيد.

در ديدار آخر دو تيم چلسي و منچسترسيتي چيزي كه بيشتر از همه به چشم آمد و مي‌شد آن را به عنوان يك نقطه مركزي براي بردهاي چلسي جلوي سيتي در نظر گرفت، حضور انگولو كانته بود. هافبكي كه نقش اساسي در تخريب بازي سريع و تاكتيكي حريف ايفا مي‌كند و در عين حال فوق‌العاده مي‌تواند در حمله موثر باشد. هافبكي كه به شكلي ديوانه‌وار مي‌دود و با استفاده از هوش بالايش مي‌تواند حملات تيم حريف را قبل از وقوع پيش‌بيني كند و جلوي شكل‌گيري‌اش را بگيرد. كانته در بازي مقابل من‌سيتي از تنها موقعيتي كه نصيب چلسي در نيمه اول بازي شد نهايت استفاده را برد و گل اول تيمش را به زيبايي به ثمر رساند. با فرستادن توپ به زير طاق دروازه ادرسون. بازيكني كه در پيروزي لستر و چلسي مقابل گوارديولا در سال‌هاي گذشته، در تركيب اين دو تيم توپ مي‌زد.

به يك نوعي شايد بتوان گفت كه آنچه مي‌تواند تيمي را مقابل گوارديولا موفق كند، حضور يك هافبك دفاعي خاص است. تيم گوارديولا سرعت فوق‌العاده‌اي در انتقال توپ پشت محوطه جريمه حريف و همچنين در ضد حملات دارد. تيمي كه مي‌خواهد مقابل گوارديولا موفق باشد، ‌بايد بازيكني در مركز ميدان داشته باشد كه با پاسكاري‌هاي پرتعداد سيتيزن‌ها گيج و گم نشود و بازيكن هدف را از دست ندهد و همچنين وقتي تيمش جلو كشيده و در حال ضد حمله خوردن است، بتواند خيلي سريع واكنش نشان بدهد و حمله حريف را خنثي كند. اين بازيكن بايد بتواند در هنگام قرار گرفتن زير فشار، قدرت حمل توپ و حركت رو به جلو را نيز داشته باشد. ژابي آلونسو در رئال مادريد سال 2014، نمونه اين هافبك تدافعي است كه بازي‌خواني فوق‌العاده‌اي داشت و مي‌توانست در حملات هم فوق‌العاده موثر باشد. بيخود نيست كه اين بازيكن سال بعد راهي بايرن شد!