مجلس و مطالبات فرهنگيان
محمدرضا نيك‌نژاد
فريده اولادقباد عضو كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس: معلمان به عنوان موتور محركه دستگاه عظيم تعليم و تربيت امروز از لحاظ رفاه و معيشت سخت در تنگنا هستند، بنابراين دولت بايد توجه ويژه به اين قشر تاثيرگذار و مهم داشته باشد. متاسفانه دولت‌ها هزينه‌هاي آموزش و پرورش را بار سنگيني بر دوش خود مي‌دانند در حالي كه بازده اين سرمايه‌گذاري در بلندمدت پايه‌هاي اساسي توسعه را بنا مي‌نهد. مهم‌ترين اين دغدغه‌ها در رابطه با سهم آموزش و پرورش در بودجه عمومي كشور است. سهم آموزش و پرورش كمتر از 10 درصد بودجه عمومي كشور است كه بودجه وزارت آموزش و پرورش در سال 97 حدود 47 هزار ميليارد تومان بود كه با حدود 10 هزار ميليارد تومان كمبود بودجه مواجه هستيم ... حمايت از تشكل‌هاي معلمان ضرورت دارد؛ جاي معلم در زندان و خط مسافركشي نيست؛ جاي معلم در كلاس درس است و اميدواريم به معلمان عزيزي كه پيگير مطالبات بحق صنفي خود هستند، توجه شود...» (چهارشنبه 7 آذر 97)
بي‌گمان شنيدن اين سخنان از زبان نماينده، آن هم از تريبون مهم مجلس جاي اميدواري دارد؛ هر چند كه سال‌هاست اين دغدغه‌ها از سوي كارشناسان حوزه آموزش، كنشگران صنفي- آموزشي و... به شكل‌هاي گوناگون گفته شده و البته همچنان مورد بي‌توجهي دست‌اندركاران دولتي قرار مي‌گيرد. گرچه اين نماينده مجلس به درستي به بي‌توجهي دولت‌ها به نهاد آموزش، كسري بودجه سرسام‌آور10 هزار ميليارد توماني، احكام سنگين قضايي براي كنشگران صنفي و ادامه برخوردهاي امنيتي با آنها، گرفتاري‌هاي فزاينده و كمرشكن اقتصادي فرهنگيان و درگيري بيشتر آنها با شغل‌هاي دوم و سوم و ... اشاره كرده است، اما پرسش اينجاست كه ايشان و همكاران‌شان در مجلس در پيگيري خواسته‌هاي فرهنگيان چه كار كرده‌اند؟ راستي تلاش‌هاي نمايندگان مجلس چه گشايشي در كار معلمان زنداني و محكومان قضايي اين قشر پديد آورده است؟ آيا هنگام تصويب بودجه سال 97، مجلس و كميسيون آموزش از كسري 10 هزار ميلياردي بي‌خبر بود؟ آيا نمايندگان، گزارش سالانه دفتر پژوهش‌هاي مجلس- به موشكافانه‌تر به بودجه‌هاي سالانه مي‌پردازد- را مي‌خوانند؟ آيا خانم اولادقباد به درستي دولت را به ناديده گرفتن نقش آموزش و پرورش در سرمايه‌گذاري‌هاي انساني و توسعه‌اي متهم مي‌كنند، آيا خودشان در اين زمينه با فشار به دولت و دست‌اندركاران سازمان برنامه و بودجه، تلاشي براي بهينه‌سازي بودجه اين نهاد كرده‌اند؟ با گذشت 6 ماه كه از پايان سال آموزشي گذشته هنوز بسياري از مطالبات مالي سال گذشته فرهنگيان پرداخت نشده است! چرا صداي رسا و قدرتمند مجلس در اين زمينه شنيده نمي‌شود؟ در سالي كه گرفتاري‌هاي اقتصادي خانواده‌ها به شدت سبد نيازهاي غذايي آنها را كوچك كرده است، چرا عدم توزيع شير مدرسه‌ها در مجلس اعتراضي را برنمي انگيزد؟ امروز آموزش و پرورش به شدت دچار گرفتاري خودساخته كمبود نيروست! طرح ضد آموزشي «معلم تمام‌وقت» با رهبري سازمان برنامه و در راستاي صرفه‌جويي در نهاد آموزش، در حال اجرايي شدن است. كميسيون آموزش و نمايندگانش در اين باره چه مي‌كنند؟ آيا با آن همراهند يا مخالف؟ ....
از اينها كه بگذريم، امروز رييس سازمان برنامه و بودجه اعلام كرده است كه افزايش حقوق كارمندان دولت در سال آينده 20 درصد خواهد بود. اين در حالي است كه آمارهاي دولتي- نه‌چندان شفاف - تورم را 35 درصد اعلام كرده‌اند! اين افزايش بي‌گمان براي معلمان، آوار گرفتاري‌هاي اقتصادي را چندين برابر خواهد كرد. بر خانم اولادقباد و همكاران‌شان در مجلس است كه تلاش كنند، حقوق حرفه‌اي و حتي انساني يك ميليون فرهنگي زير پا گذاشته نشود. بي‌گمان تلاش براي واقعي كردن دستمزد فرهنگيان در بودجه 98 مي‌تواند كم كاري‌هاي گذشته را كمي جبران كند. اين گوي و اين ميدان.