جنجال لغو بازي درست پس از جنجال راي استيناف
وقتي سازمان ليگ قانون را به سليقه گره مي‌زند
فوتبال ايران بازهم بيش از آنكه درگير زيبايي‌‌هاي مستطيل سبز باشد درگير پيچ و خم‌‌هاي اداري و تصميماتي است كه گويي با خط‌كشي متفاوتي انجام مي‌شود.
لغو ناگهاني ديدار حساس جام حذفي ميان تراكتور و پرسپوليس در آستانه موعد مقرر نه تنها هواداران دو تيم، بلكه جامعه فوتبال را در حيرت فرو برد. اين تصميم كه در پي سلسله‌اي از تعويق‌ها با توجيه منافع ملي و كمك به باشگاه‌ها گرفته شده دوباره اين سوال اساسي را پيش روي ما قرار مي‌دهد كه آيا سازمان ليگ ابزاري براي اجراي قانون است يا مجري طرح‌هاي از پيش تعيين‌شده؟
ماجرا از درخواست تراكتوري‌ها براي جابه‌جايي مسابقه روز سي‌‌ام آبان آغاز شد. تا ديروز كميته مسابقات سازمان ليگ در سكوت منتظر نتيجه عملكرد تيم ملي در تورنمنت امارات بود. اگر مليپوشان ما در ديدار اول برابر كيپ‌ورد ناكام مي‌ماندند و به جاي فينال راهي رده‌بندي مي‌شدند، سازمان ليگ به راحتي مي‌توانست بازي تراكتور و پرسپوليس را در همان سي‌‌ام آبان برگزار كند چون بازي رده‌بندي تورنمت امارات امروز است. اما پيروزي ايران و صعود به فينال در شب بيست و هفتم آبان معادلات را به هم ريخت! قانون در اينجا مي‌گويد: تيم‌‌هاي مليپوش بايد حداقل 72 ساعت استراحت پس از آخرين بازي ملي داشته باشند. با توجه به برگزاري فينال در شب بيست و هفتم برگزاري بازي در روز سي‌‌ام سازمان ليگ با درخواست تراكتور مدعي شد اين فاصله به كمتر از حد مجاز قانوني رسيده است. در حالي كه هواداران پرسپوليس مي‌گويند عصر 27 آبان تا عصر 30 آبان دقيقا مي‌شود 72 ساعت!
اين استدلال هرچند از نظر خود مديران سازمان ليگ منطقي به نظر مي‌رسد اما نحوه اعمال آن محل ايراد است. نكته كليدي اينجاست كه اين منطق پيش از اين هم به شكلي ديگر اعمال شده بود. تعويق بازي استقلال و سپاهان در هفته دهم ليگ برتر، نمونه بارز اين رويكرد است. گرچه در برنامه اوليه جلوي اين ديدار عبارت به تعويق افتاده درج شده بود اما تحليل‌‌ها نشان مي‌دهد سازمان ليگ قصد داشت آن بازي را در هجدهم آبان برگزار كند اما درخواست كادر فني تيم ملي براي آغاز اردو از همان تاريخ عملا برگزاري اين دوئل حساس را ناممكن ساخت.
براي استقلال، وضعيت دشوارتر بود آنها شامگاه چهاردهم آبان از اردن بازگشتند و اگر قرار بود هفدهم آبان مقابل سپاهان بازي كنند عملا هيچ فرصتي براي يك جلسه تمرين تاكتيكي حتي در مسير بازگشت نداشتند. در هر دو مورد- سپاهان/استقلال و تراكتور/پرسپوليس- سازمان ليگ با استفاده از قانون 72 ساعت استراحت ملي به عنوان يك چتر حمايتي برنامه‌ريزي مسابقات باشگاهي را بر اساس نيازهاي تيم ملي تنظيم كرد. اما اگر اين تعويق‌ها به خاطر حفظ سلامت مليپوشان و آمادگي براي جام جهاني است چرا اين عدالت در مورد همه تيم‌‌ها يكسان اعمال نمي‌شود؟
بلافاصله پس از اعلام رسمي لغو بازي تراكتور و پرسپوليس باشگاه استقلال زبان به اعتراض گشود. آبي‌پوشان معتقدند اين تعويق به پرسپوليس فرصت استراحت بيشتري براي دربي پيش رو مي‌دهد و برنامه‌ريزي سازمان ليگ را در خدمت يك مدعي خاص قرار داده است! نكته جالب اينكه خود پرسپوليسي‌ها هم از اين جابه‌جايي ناراحت هستند و آن را در راستاي كمك به تراكتور ارزيابي مي‌كنند.
آنچه از اين ماجرا به دست مي‌آيد، يك حقيقت تلخ است كه سازمان ليگ در اين مقاطع حساس به جاي پافشاري بر تقويم ثابت ترجيح مي‌دهد با انعطاف‌پذيري‌‌هاي قانوني مسير را براي تيم‌‌هاي داراي مليپوش هموار كند. اين رويكرد، هرچند در كوتاه‌مدت براي تيم ملي سودمند است اما در بلندمدت، نظم و اعتماد به برنامه‌‌ريزي‌‌هاي داخلي را زير سوال مي‌برد و باعث مي‌شود ساير مدعيان سازمان ليگ را نه نهادي بي‌طرف، بلكه واسطه‌‌اي براي فراهم كردن مزيت‌‌هاي ناعادلانه ببينند.