توانمندسازی به جای پرداخت مستمری
آموزش مهارتمحور، پرورش اجتماعی و حمایت روانی کودکان بیسرپرست و بدسرپرست، مسیر این کودکان را از آسیبپذیری به مشارکت فعال در جامعه تغییر میدهد. آیندهسازی برای آنان، آیندهسازی برای کشور است. درباره زنان سرپرست خانوار و زنان بدسرپرست، آموزش مهارت، اشتغالزایی، کارآفرینی و مشاورههای اجتماعی، ابزارهایی هستند که به این زنان کمک میکند تا با حفظ کرامت انسانی، استقلال اقتصادی و اجتماعی خود را به دست آورند و نهایتا سالمندان و اقتصاد نقرهای! سالمندان، سرمایههای نقرهای هستند. مفهوم اقتصاد نقرهای بر استفاده از تجربه، مهارت و توان مصرفی سالمندان در چرخه اقتصادی، با کمترین هزینه و بهرهوری مطلوب تاکید دارد؛ بهگونهای که حضور آنان در بازار کار، آموزش، کار داوطلبانه و فعالیتهای اجتماعی، علاوه بر رفاه فردی، بهرهوری و پویایی اقتصادی کشور را نیز افزایش دهد. بیتردید، توانمندسازی مسیر آسانی نیست. محدودیت منابع مالی، کمبود آموزشهای تخصصی، ضعف دادههای جامع ملی و موانع فرهنگی از چالشهای جدی این مسیر هستند. با این حال، سازمان بهزیستی با استفاده از مدلهایی نظیر توانبخشی مبتنی بر جامعه (CBR) و همکاری با سازمانهای مردمنهاد و بخش خصوصی، در حال بازتعریف نقش خود از «حامی منفعل» به «محرک توسعه اجتماعی» است. توانمندسازی ماموریتی همگانی است. رسانهها، دانشگاهها، بخش خصوصی و جامعه مدنی، در بازتاب موفقیتها، تقویت انگیزهها و تغییر نگرش عمومی نقشی اساسی دارند. همانگونه که امام علی (ع) درباره عدالت میفرماید: عدل آن است که هر چیز در جای خودش قرار گیرد. چرخش سیاست سازمان بهزیستی از اعانهمحوری به توانمندسازی، یکی از هوشمندانهترین و انسانیترین تحولات اجتماعی است. این رویکرد نه تنها موجب کاهش فقر و آسیبهای اجتماعی میشود، بلکه مشارکت فعال اقشار مختلف در توسعه کشور را تضمین میکند. جامعهای که در آن، هر فرد بتواند فرصت رشد، آموزش و مشارکت داشته باشد، جامعهای است پایدارتر، برابرتر و انسانیتر.
مشاور ريیس سازمان بهزیستی کشور
در امور فرابخشی و ارتباطات و راهبر روابط عمومی و امور بینالملل