روز واقعه فرا رسید؛ صابر کاظمی درگذشت
که میرویم به داغ بلندبالایی...
گروه ورزش
چهارشنبه ۱۴ آبان ماه آسمان ورزش ایران ابری شد. صابر کاظمی پشت خطزن خوشآتیه و محبوب تیم ملی والیبال در ۲۶ سالگی و پس از چند روز مبارزه خاموش در بستر بیماری چشم از جهان فروبست.
مرگ زودهنگام او نه تنها خانوادهاش را داغدار کرد، بلکه جامعه والیبال و میلیونها هوادار را در بهت و اندوهی عمیق فرو برد. پرواز این ستاره چپ دست ناتمام ماند.
داستان صابر کاظمی، داستانی است از شور و اشتیاق که از یک شهر کوچک آغاز شد. او از همان دوران دبستان عشق به والیبال را در دل پروراند. مسیر حرفهای او از تیم زیر گروه میدان آققلا شروع شد، جایی که استعداد ذاتی و قدرت انفجاریاش در پست پشت خطزنی خیلی زود او را از سایرین متمایز ساخت و مسیر پیشرفت را برایش هموار کرد.
او با تکیه بر تواناییهایش به سرعت پلههای ترقی را طی کرد، اما نقطه عطف زندگی حرفهای کاظمی ورود به تیم ملی بزرگسالان بود.
او با تایید محمد وکیلی فرصت پوشیدن پیراهن پرافتخار ایران را به دست آورد. نخستین حضور ملی او در سال ۲۰۱۸ و در چارچوب لیگ ملتهای والیبال مردان مقابل ایتالیا رقم خورد، اما درخشش واقعی او در همین سال و در هشتمین بازی ملیاش مقابل برزیل نمایان شد، جایی که با کسب ۱۵ امتیاز به عنوان امتیازآورترین بازیکن ایران در آن دیدار سخت شناخته شد، هر چند ایران درنهایت با نتیجهای نزدیک ۳ بر ۲ شکست خورد.
حضور در بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ و قهرمانی مردان جهان ۲۰۱۸ مهر تاییدی بر جایگاه او به عنوان یکی از مهرههای کلیدی آینده والیبال ایران بود. بدن ترکهای، پروازهای بلند، قوسهایی که به بدنش میداد و ضرب دست چپ وحشتناکش نشان داد صابر یک استعداد ذاتی در والیبال است. آنقدر درخشان که چشم هر مربیای که روی نیمکت ایران مینشست را میگرفت.
صابر کاظمی تنها به تیم ملی محدود نشد. او با کولهباری از افتخارات ملی و باشگاهی یکی از جوانترین لژیونرهای ایرانی بود که تجربه حضور در زراعت بانک آنکاراي ترکیه را کسب کرد. موفقیتهای او در سطح باشگاهی هم ادامه یافت؛ قهرمانی با فولاد سیرجان در مسابقات قهرمانی باشگاههای آسیا ۲۰۲۱ یکی از نقاط درخشان کارنامه او بود، اما اوج افتخارات بینالمللیاش در سال ۲۰۲۱ رقم خورد؛ جایی که در رقابتهای قهرمانی آسیا با درخشش خیرهکننده عنوان ارزشمندترین بازیکن (MVP) مسابقات را از آن خود کرد و نقش محوری در قهرمانی ایران ایفا نمود.
صابر کاظمی بعد از این راهی کویت و سپس اندونزی شد و درحالی که حاشیههای زیادی پیرامون محرومیت دو سالهاش توسط فدراسیون والیبال شکل گرفته بود (که در اعتماد مورخ 12 آبان) مفصل به آن پرداختیم، به الریان قطر رفت، آنهم درحالی که چند تیم لیگ برتری به شدت مشتاق همکاری با این سروقامت 207 سانتیمتری تیم ملی بودند.
این ستاره جوان، قرار بود فصل جدیدی را در تیم الریان قطر آغاز کند اما سرنوشت مسیر دیگری را برایش رقم زد. روز جمعه ۲۵ مهر ماه، زمانی که مردم ایران چشم گشودند با خبری وحشتناک و باور نکردنی مواجه شدند؛ صابر کاظمی به کما رفته است.
بعد کمکم اخبار ضد و نقیضی در این رابطه مطرح شد. ازجمله اینکه او حین ریکاوری در استخر، دچار عارضه مغزی حاد شده و به کما رفته است. برقگرفتگی در استخر، پاره شدن شریان مغزی، سکته قلبی و... در اخبار به گوش میرسید اما هیچ کدام مورد تایید قرار نمیگرفت تا راز حادثه همچنان برملا نشود.
تلاشهای فدراسیون والیبال و خانواده صابر برای انتقال او از دوحه به تهران در پنجم آبان ماه تلاشی بود برای امیدواری؛ تلاشی که متاسفانه با مرگ مغزی و سپس اعلام رسمی درگذشت او در صبح چهارشنبه به پایان رسید. صابر کاظمی، با آن لبخند همیشگی و روحیه جنگنده، از آققلا تا سکوهای قهرمانی آسیا مسیری پرفروغ را پیمود. او یکی از چهرههای شاخص و دوستداشتنی بود که پروازش در آسمان والیبال ایران زودتر از آنچه تصور میشد به پایان رسید و یاد او به عنوان بازیکنی بااستعداد و بااخلاق جاودانه خواهد ماند.
شاید بهترین تصویری که بتوان در مورد این پسر دوستداشتنی والیبال کشورمان ترسیم کرد بیتی است از حضرت حافظ که انگار برای صابر کاظمی سراییده شده: به روز واقعه تابوت ما ز سرو کنید/ که میرویم به داغ بلندبالایی
بله! مردم ایران و اهالی ورزش و مخصوصا والیبال از روز گذشته رفتهاند به داغ جوان بلندبالایی که هیچ مدافع روی توری یارای مقابله با او را نداشت. هیچ مدافع روی توری جز...