برجام، ترور شهيد سليماني و بمباران مراكز هستهاي
سيدعبدالعظيم موسوي
اميرالمومنين علي (ع) جمله زيبايي دارد كه ميفرمايند: «اُنظر اِلي ما قال و لاتُنظُر اِلي من قال (غررالحكم)» يعني نگاه كن چه چيزي گفته ميشود، نگاه نكن چه كسي ميگويد. اين جمله طلايي، كليد مهمي براي شناخت است و در اكثر مواقع كاربرد دارد. اما گاهي اين حكم كلي به استثنا هم برخورد ميكند. امام خميني (ره) در يك سخنراني فرموده بودند: كه اين مطلب صحيح است اما گاهي هم بايد ببينيد جمله را چه كسي گفته است. در واقع، اينكه مطلبي را چه كسي ميگويد، سرراستترين و نزديكترين راه براي شناخت حقيقت است اگرچه كافي نباشد و تحليل ماقال در فرصتي بيشتر، اهل خرد را به حقيقت نزديكتر كند. در آن موضوع خاص حضرت امام فرموده بود (قريب به مضمون): اين جمله را چون كارتر ميگويد ميتوان فهميد كه نفعش براي كيست. جمله معروفي از شهيد همت نقل ميشود كه از قضا عزيزان تندرو بسيار از آن استفاده كردهاند كه فرمود: هر وقت در مناطق جنگي راه را گم كرديد، نگاه كنيد آتش دشمن كدام سمت را ميكوبد. همان جبهه خودي است. اين جمله ترجمان ميداني همان استثنايي است كه امام خميني به آن اشاره فرمودند. با اين مقدمه، روز گذشته نتانياهو در جريان حضور دونالد ترامپ رييسجمهور امريكا در كنست (پارلمان) اسراييل، از ترامپ به خاطر خارج شدن از برجام تشكر كرد. (خبرگزاري دانشجو) در اين سخنان، نتانياهو از ترامپ به خاطر سه مساله تشكر كرد. اول ترور سردار سليماني، دوم خروج از برجام و سوم بمباران مراكز هستهاي ايران. اينكه نتانياهو اين سه جنايت را در كنار هم و همرديف قرار داده و بابت هر سه از ترامپ تشكر ميكند، كافي نيست كه بفهميم خروج از برجام به نفع كدام طرف بود؟ به گزارش فرانسپرس ترامپ در سخنرانياش گفت كه نتانياهو به اوباما ميگفت برجام بد است. اما انگار با ديوار حرف ميزد. مشكلات اسراييل از زماني شروع شد كه اوباما توافق فاجعهبار ايران را امضا كرد. نه اينكه برجام هيچ اشكالي نداشت و سراسر به نفع ايران بوده است. آن گونه كه عدهاي چنان موشكافي ميكنند كه گويي برجام نه توافقنامه، بلكه بيانيهاي بود كه ايران بايد مينوشت و نبايد امتيازاتي همسنگ به امريكا و اسراييل و اروپا ميداد.
برجامي كه هرگز نه در دوران مرحوم رييسي و نه پس از آن نتوانستند حتي به بخشي از آن دست پيدا كنند. البته در اين شرايط صد تا ظريف و روحاني هم قادر به دسترسي به بخشي از برجام نبودند و نيستند.
ما فراموش ميكنيم كه هر توافق و دستاوردي محصول شرايط خودش است. و آن را نبايد با آرمانها و آرزوهاي خودمان مقايسه كنيم. لذا ما را كه قائل به يك قدم عقبنشيني نبوديم، صدها قدم به عقب ميرانند.
تندروان عزيز! راه را گم كرديد. مسير آتش دشمن را هم نميبينيد؟ بر اشتباهتان پايداري ميكنيد؟