حفظ حالت آماده‌باش در شرايط نه جنگ و نه صلح!
مي‌فرمايند: «در اين روزها ممكن است بسياري از افراد به خاطر احساسات و عواطف خود صحبت از چراها و بايدها و نبايدها كنند. هر چند اين مساله به خودي خود يك ارزش بسيار زيباست، اما اكنون وقت پرداختن به آن نيست. چه بسا آنهايي كه تا ديروز در برابر اين نظام جبهه‌گيري كرده بودند و فقط به خاطر سقوط نظام و حكومت جمهوري اسلامي ايران از صلح و صلح‌طلبي به ظاهر دم مي‌زدند، امروز نيز با همان هدف سخنان فريبنده ديگري را مطرح كنند و جيره‌خواران استكبار، همان‌ها كه تا ديروز در زير نقاب دروغين صلح، خنجرشان را از پشت به قلب ملت فرو كرده بودند، امروز طرفدار جنگ شوند...»
۸. تاكيد بر استقلال در تصميم‌گيري
امام خميني(ره) به برخي شبهات در مورد اثر‌پذيري جمهوري اسلامي ايران در انتخاب جنگ يا صلح و از جمله پذيرش قطعنامه ۵۹۸ بر استقلال ايران در تصميم‌گيري تاكيد مي‌كند و مي‌فرمايد:
«من باز مي‌گويم كه قبول اين مساله براي من از زهر كشنده‌تر است؛ ولي راضي به رضاي خدايم و براي رضايت او اين جرعه را نوشيدم و نكته‌اي كه تذكر آن لازم است، اين است كه در قبول اين قطعنامه فقط مسوولان كشور ايران به اتكاي خود تصميم گرفته‌اند و كسي و كشوري در اين امر مداخله نداشته است.» شايد يكي از دلايل طرح اين مساله از سوي امام توصيه به نسل‌هاي آينده نيز باشد كه هر گونه تصميمي از سوي مسوولان و مردم بايد متكي بر اراده ملي باشد و در عين ارتباط و تعامل سازنده با ملت‌ها و دولت‌هاي مختلف و بهره‌گيري از ظرفيت ديپلماسي فعال، از فرو افتادن در دام طرح‌هاي استعماري نظام سلطه پرهيز كنند و استقلال كشور را قرباني اهداف و نتايج كوتاه‌مدت ناشي از چراغ سبز دشمنان ايران و اسلام نكنند. بر اين اساس امام بر استقلال ايران در تصميم‌گيري براي پذيرش قطعنامه ۵۹۸ تاكيد مي‌كنند. ضمن اينكه از امام بياموزيم كه اولا ميزان را راي ملت بدانيم و اگر در يك مورد مهمي چون پذيرش قطعنامه و برقراري آتش‌بس با تدابير سري عمل كرديم در ادامه با مردم سخن بگوييم و با همدلي و صادقانه مردم را با تصميم نظام هماهنگ كنيم.
ادامه دارد...