سنت بنيان‌گذار در مورد آتش‌بس و خاتمه جنگ
يك آدمي كه كافر است، مفسد است؛ مفسد را ما نمي‌توانيم با او مصالحه كنيم. ما تا آخر با آنها جنگ خواهيم كرد و ان‌شاءالله پيروز خواهيم شد. تكليف ما اين است كه از اسلام صيانت كنيم و حفظ كنيم اسلام را. كشته شويم، تكليف را عمل كرديم، بكشيم هم تكليف را عمل كرديم.»
در اقدام ديگر سازمان كنفرانس اسلامي، كميته حسن‌نيت تشكيل داد و اعضاي اين كميته در تاريخ ۱۰ اسفند ۱۳۵۹ با امام خميني ملاقات كردند. اعضاي هيات عبارت بودند از: احمد سكوتوره (رييس‌جمهوري گينه) ـ الحاج داوود اجوارا (رييس‌جمهوري گامبيا) ـ ضياء الرحمن (رييس‌جمهوري بنگلادش) ـ ضياءُ الحق (رييس‌جمهوري پاكستان) ـ بولنت اولوسو (نخست وزير تركيه) ـ حبيب شطّي (دبيركل كنفرانس اسلامي) ـ ياسر عرفات (دبيركل سازمان آزاديبخش فلسطين) و وزيران امور خارجه تركيه، سنگال، بنگلادش و پاكستان.
سازمان در قطعنامه‌اي كه به تصويب رساند، بدون درخواست براي عقب‌نشيني به مرزهاي بين‌المللي، از طرفين خواست كه آتش‌بس فوري را بپذيرند. كميته صلح سازمان نيز از دو طرف درگيري خواست تا پيشنهادهاي خود را در مورد آتش‌بس بيان كنند.
امام در اين ديدار، ضمن برشمردن ادله تجاوز صدام به ايران، به اين افراد توصيه كرد بي‌طرف و بدون غرض موضوع جنگ را بررسي و متجاوز را تنبيه كنند. سپس ايران پيشنهادها و درخواست خود را مبني بر اعلام متجاوز و عقب‌نشيني عراق از خاك ايران در نخستين سفر كميته حُسن‌نيت به تهران اعلام كرد.
امام در اين ديدار گفت: «شما به كشوري آمديد كه بالفعل قريب يك ميليون و نيم آواره جنگي دارد كه آنها را از شهرهاي خودشان و منازل خودشان بيرون راندند و همه انواع ظلم را بر اين ملت و بر اين آوارگان سزاوار دانستند. شما به كشوري آمديد كه ستمگرها به واسطه بستگي كه دارند به قدرت‌هاي بزرگ، وارد شدند در اين كشور از مرزهاي ما ناگهان گذشتند و بعضی شهرهاي ما را به ظلم غصب كردند و تمام جوان‌هاي ما را و كساني كه در آن جبهه بودند يا كشتند يا بعضي‌شان را به اسارت بردند. شما در كشوري آمديد كه ملت مظلوم ما به جرم اينكه مي‌خواهد به اسلام خدمت كند و به اسلام برگردد و دست قدرت‌هاي بزرگ را ـ كه برخلاف موازين انساني ـ اسلامي در اينجا به فعاليت مشغول بودند ـ قطع كند و حكومت جائر را از بين ببرد و حكومت دلخواه خودش در اين كشور اقامه بكند و تحت لواي اسلام زندگي كند.» ادامه دارد