آژير خطر اقتصاد
پيمان سنندجي
موضوع اعتراض كاميون‌داران مساله‌اي تازه نيست و ريشه اصلي آن مشكلات اقتصادي و صنفي است. يكي از مهم‌ترين دلايل نارضايتي‌ها، موضوع سوخت است. نبود برنامه‌ريزي دقيق و فقدان سيستم مكانيزه در تحويل سوخت، مشكلات جدي ايجاد كرده است. اگر سوخت به صورت مكانيزه و با برنامه‌ريزي منظم به رانندگان تحويل داده شود، بخش قابل‌توجهي از نارضايتي‌ها كاهش مي‌يابد. افزايش شديد قيمت قطعات يدكي، لاستيك، روغن، فيلتر، بيمه و ساير هزينه‌هاي جانبي نيز قابل چشم‌پوشي نيست. هزينه‌ها و درآمد رانندگان و شركت‌هاي حمل و نقل همخواني ندارد. وجود دلالي گسترده در مرزها و نهادهاي مرتبط، يكي از موانع اصلي در ساماندهي فرآيند حمل و نقل است. دلال‌هايي كه از طريق ارتباطات خاص در سيستم نفوذ دارند، فشار مضاعفي بر رانندگان و شركت‌ها وارد مي‌كنند. نبود مراكز رفاهي مناسب براي رانندگان نيز يكي ديگر از دلايل نارضايتي است. در بسياري از كشورها، رانندگان در مسير سفر به مراكز رفاهي و تعميرگاهي مجهز دسترسي دارند، اما در كشور ما چنين امكاناتي فراهم نيست. تامين اجتماعي اين قشر زحمت‌كش نيز يكي از موضوعات كليدي است كه تاكنون توجه كافي به آن نشده است. رانندگان حمل و نقل كشور همان كساني هستند كه در حماسه ۲۶ تير ماه نقش كليدي ايفا كردند. امروز نيز به مردم، شغل و كشور خود وفادارند و اگر صداي آنها شنيده شده و برنامه‌ريزي دقيقي براي رفع مشكلات صنفي آنها صورت گيرد، مي‌توان اميد داشت كه اين بحران با سرعت و دقت حل شود. يك نكته مهم ديگري كه نبايد سياستگذاران فراموش كنند، اين است كه اعتراضات بر زنجيره تامين كالا تاثيرگذار است. اين مشكلات مستقيما بر فرآيند حمل و نقل، تحويل كالا و درنهايت قيمت تمام‌شده محصولات براي مصرف‌كننده تاثير مي‌گذارد. اختلال‌هاي موجود موجب كندي در توليد، ساخت و ساز و فعاليت‌هاي اقتصادي مي‌شود. در صورت تداوم اين وضعيت، با كمبود مواد اوليه و افزايش قيمت‌ها مواجه خواهيم بود.
رييس كميسيون حمل و نقل اتاق بازرگاني تهران