ادامه جنجال‌هاي گم شدن دلارهاي كاراته
ملي‌پوشان هنگام ورود به ايران تفتيش شدند!
تبعات سفر پرحاشيه تيم ملي كاراته به ازبكستان همچنان ادامه دارد و اتفاقي كه در فرودگاه تهران رخ داد بر مشكلات موجود اضافه كرد.
به گزارش تسنيم، سفر تيم ملي كاراته ايران به تاشكند و شركت در بيست و يكمين دوره رقابت‌هاي قهرماني آسيا به يكي از پرحاشيه‌ترين سفرهاي تاريخ اين رشته تبديل شد. گم شدن مبلغ 30 هزار دلار و 10 هزار يورو، بازرسي‌هاي غيرمنتظره از اتاق‌ها و وسايل ملي‌پوشان توسط پليس ازبكستان و حالا شايعاتي كه در فضاي مجازي درخصوص اتفاقات بازگشت بخش اول كاروان اعزامي مطرح شده است، مي‌تواند اين سفر را به يك بحران جدي براي فدراسيون كاراته بدل كند.
در ابتداي اين سفر، زماني كه ملي‌پوشان به تاشكند رسيدند، خبري درباره گم‌شدن مبلغ قابل‌توجهي پول در كيف دستي مزدا صوفي، سرپرست فدراسيون كاراته، به گوش رسيد، اين موضوع با ورود مقامات امنيتي ازبكستان پيچيده‌تر شد، بازرسي‌هاي گسترده از اتاق‌ها و وسايل تيم ملي كمكي به يافتن پول گم‌شده نكرد.
دوشنبه با بازگشت تيم به كشور اتفاقات جديدي رخ داد كه به هيچ عنوان براي فدراسيون كاراته و وزارت ورزش و جوانان اتفاق خوبي نبوده و در شأن ورزشكاران نيست. ملي‌پوشان كه همواره انتظار دارند در بازگشت به كشور با احترام و شأن‌شان با آنها برخورد شود، در بازگشت از ساير مسافران جدا و با بازرسي‌هاي مكرر و بي‌حاصل براي پيدا شدن پول گم‌شده مواجه شدند؛ اقدامي كه نه تنها بي‌اعتمادي به اعضاي تيم را نشان داد، بلكه موجب ناراحتي و آزردگي خاطر ورزشكاران شد.
شنيده مي‌شود اين ناراحتي تا جايي پيش رفت كه حتي اعضاي تيم كاراته حاضر به گرفتن عكس يادگاري نشدند و با ناراحتي فرودگاه را ترك كردند. در عكس‌هاي منتشرشده رسانه فدراسيون كاراته از بازگشت تيم هيچ‌گونه نشاني از اعضاي تيم ملي در فرودگاه به چشم نمي‌خورد و تنها مسوولان استقبال‌كننده با اعضاي تيم پاراكاراته عكس يادگاري ثبت كردند.
اتفاقات شب گذشته بار ديگر ضعف‌هاي جدي مديريتي فدراسيون كاراته را مشهود كرد. در شرايطي كه مسووليت فدراسيون، حمايت و حفاظت از اعضاي تيم ملي است، اما در اين سفر فدراسيون كاراته به هيچ عنوان از عهده اين وظيفه به‌درستي برنيامد، اين اتفاق قطعا مي‌تواند تبعات سنگيني در پي داشته باشد و اعتماد عمومي به فدراسيون كاراته را نيز كاهش دهد. اعضاي تيم به ويژه ورزشكاران پاراكاراته كه شرايط ويژه‌تري دارند، به عنوان نمايندگان ايران انتظار نداشتند كه مسوولان فدراسيون چنين نگاه بي‌اعتمادي به آنها داشته باشند.
يكي از مهم‌ترين ابعاد اين بحران، واكنش مناسب ازسوي فدراسيون كاراته و مقامات وزارت ورزش است. اين سكوت و عدم شفافيت، نه تنها بحران را پيچيده‌تر خواهد كرد، بلكه باعث تقويت بي‌اعتمادي ميان ورزشكاران و جامعه ورزشي اين رشته خواهد شد.
آيا فدراسيون در صورتي كه نقشي در اتفاقات شب گذشته نداشته باشد تلاشي براي حمايت از اعضاي تيم داشته است؟ آيا مقامات وزارت ورزش از شرايط بحراني تيم ملي اطلاع دارند؟ اينها سوالاتي است كه پاسخگويي به آنها تنها انتظار جامعه كاراته و ورزش كشور است.