كتاب «آموزش قيچك آلتو» منتشر شد
روشي برگرفته از سازهاي آرشه‌اي غرب
كتاب «آموزش قيچك آلتو» در دو جلد با تاليف و تدوين آزاده شمس اواخر سال 1403 توسط نشر ماهور، منتشر شد. درباره اين كتاب‌ها به قلم مولف مي‌خوانيم: «با اينكه بيش از نيم قرن از ابداع ساز «قيچك كلاسيك ايراني» توسط استاد ابراهيم قنبری مهر مى‌گذرد، اين ساز تا به امروز متد آموزشی مدونی نداشته است. قيچك اكثرا توسط نوازندگان ويلن يا كمانچه، كه پيشينه نوازندگی سازِ زهي آرشه‌ای داشته‌اند، نواخته می‌شده است، ولی در حال حاضر اين ساز علاقه‌مندان بيشتری را به خود جذب كرده كه تمايل دارند از ابتدا كار خود را در حوزه موسيقي با ساز قيچك شروع كنند؛ از اين رو، خلأ متد مدون مخصوص اين ساز بسيار احساس می‌شد. از اين روی تصميم به نگارش و تدوين متدي اختصاصي برای ساز قيچك آلتو گرفتم. در اين كتاب، از روش‌مندي آموزشِ سازهاى زهيِ آرشه‌اي غربی، به ويژه، منابع آموزشی ساز ويلن، استفاده شده است كه با توجه به كوك و قابليت‌های اجرايی ساز قيچك آلتو برای اين ساز بازنويسی و تنظيم شده‌اند. برای جذاب‌تر شدن يادگيری اين كتاب، ملودي‌ها تنظيم شده‌اند كه هنرجو می‌تواند بعد از يادگيری قطعه به تنهايی با همراهى اركستر نيز تمرين كند. اين متد آموزشي در سه جلد تهيه شده كه دو جلد آن توسط انتشارات ماهور در سال ١٤٠٣ به چاپ رسيده و جلد سوم آن هم در دست چاپ است. اميدوارم اين كتاب در گسترش علاقه‌مندی و يادگيري ساز قيجك آلتو با آموزشی روش‌مند موثر واقع شود.» قِـيچك يا غيژك يكي از سازهاي زهي در موسيقي ايراني است كه مانند كمانچه با آرشه نواخته مي‌شود. جنس كاسه طنيني قيچك از چوب گردو يا توت بوده و سيم‌هاي آن فلزي هستند. اين ساز داراي قدمت بسيار زيادي است و در موسيقي نواحي ايران كاربرد فراواني داشته و دارد. اين ساز از نظر نوازندگي شبيه به ويولن‌سل است و حتي در نوع بزرگ‌تر آن كه به قيچك بم معروف است، از آرشه ويولن‌سل استفاده مي‌شود. همچنين مانند تار داراي دو كاسه است ولي تركيب آن با تار متفاوت مي‌باشد. براي نمونه، دهانه آن براي تشديد صداهايي است كه از پشت خرك در كاسه پايين طنين مي‌‌افكند.