کی‌روش، کرار و حقارت فوتبال ملی
زلاتان ابراهیموویچ به کلیت فوتبال فرانسه توهین کرد و چهار جلسه محروم شد اما اینجا که «اخلاق»، کلیدواژه رفتار مدیریتی است، این‌گونه رای صادر می‌شود. مدیرعامل استقلال اعتقاد دارد که حتی این حکم را باید حل و فصل کرد! امیر قلعه‌نویی هم راضی است و حرفی نمی‌زند؛ او همانی است که به نگاه از بالا به پایین کی‌روش اعتقاد راسخ دارد و در نقد آن مصاحبه می‌کند اما در حکم کرار نفع می‌برد و سخنی به زبان نمی‌آورد.
3- منتقدان و مخالفان سرمربی چند میلیون دلاری تیم‌ملی اعتقاد دارند که کی‌روش و مواضعش، مربیان ایرانی را تحقیر می‌کند. این نگاه از بالا به پایین، موجبات سرخوردگی مربیان ایرانی را فراهم می‌آورد. نکته اینجاست که مدیریت فوتبال ایران مقابل جاسم کرار نمی‌تواند با یک حکم ساده بایستد، آن‌وقت می‌خواهید مقابل خواسته‌های کی‌روش ایستادگی کند. مدیریت فوتبال ایران توان اجرای قانون برای یک بازیکن ساده باشگاهی ندارد، آنگاه می‌خواهیم طبق قرارداد از کی‌روش و «دانش فنی»اش استفاده کند. چرا منتقدان نگاه بالا به پایین کی‌روش، منتقد نگاه پایین به بالای فدراسیون فوتبال نیستند؟ چگونه این تحقیر مدیریتی را تحمل می‌کنند؟ آیا نمی‌توان به این نتیجه رسید که دلیل برخی رفتارهای خارج از قرارداد کی‌روش با فدراسیون فوتبال، به‌دلیل بی‌قانونی‌های موجود در مدیریت فوتبال ایران است؟ گروهی که ادامه حیات‌شان در فوتبال ایران به افزایش هرج‌ومرج مدیریتی و بی‌قانونی است. این تناقض‌ها به همه ما ثابت می‌کند که «نقدها» روی منافع ملت نیست. هرچه هست، داستانی دارد که مدارک شفاف و روشنی برای بیانش وجود ندارد.
1- امیر قلعه‌نویی؛ ۱۰ بهمن ۱۳۹۳؛ کنفرانس خبری بعد از پیروزی بر سپاهان
2- محمد مایلی‌کهن؛ 14 تیر 1393