فضاي شفاف تعاملات
علي تاجرنيا
انتخاب آقاي روحاني محصول شرايطي بود كه اصلاح‌طلبان گرفتار آن بودند. فعالان اصلاح‌طلب با توجه به اتفاقات بعد از انتخابات 88 امكان معرفي كانديداي اصلي خود را در انتخابات نداشتند و نمي‌توانستند از تمام ظرفيت‌هاي‌شان براي حضور در عرصه انتخابات بهره بگيرند. اگرچه اصلاح‌طلبان همواره تاكيد كرده‌اند كه سهمي را از قدرت طلب نمي‌كنند يا آقاي روحاني كاملا شعارهاي اصلاح‌طلبانه‌اي را بيان مي‌كرد اما متاسفانه عدم شفافيت فضاي سياسي در كشور و عدم محوريت احزاب باعث شد تا عملا در اداره كشور سليقه‌هاي مختلفي به وجود بيايد. اگر در دوره اول حمايت اصلاح‌طلبان از آقاي روحاني حمايتي كامل و تام بود، در دوره دوم با توجه به انتظاراتي كه از دولت مي‌رفت و بخش‌هايي از آن محقق نشد، حمايت بخشي از اصلاح‌طلبان در دوره دوم دولت توام با نقد بود. به نظر مي‌رسد كه اين روند ادامه پيدا كند و در آستانه دو انتخابات بعدي فضاي عرصه سياسي كشور شفاف‌تر شود. در چنين شرايطي دو جناح مشخص‌تر از مطالبات خود حرف خواهند زد و همچنين ممكن است كه بر نقدها افزوده شود. در دنياي مدرن مسائل حضور در عرصه قدرت و نحوه اداره كشور شفاف و روشن است و براساس كرسي‌هاي كسب شده توسط گروه‌ها و احزاب مختلف تعيين مي‌شود. در ايران چنين فضايي وجود ندارد و بنابراين ما اين مسائل را به نوعي با تعارف پيش مي‌بريم. بدون شك اصلاح‌طلبان تا انتهاي دولت آقاي روحاني حمايت‌شان را ادامه خواهند داد اما اگر بخواهيم اين حمايت به صورت استراتژيك باقي بماند و نقش هم‌افزايي خود را حفظ كند، نيازمنديم اين هستيم كه مفاهمه و گفت‌وگوي بيشتري صورت بگيرد.