سواد زندگي

زندگي يادگرفتني است، اين تمام حرف سواد زندگي است! يعني براي درست زندگي كردن نيازمند آموختني‌هاي زندگي درست هستيم، نيازمند سواد زندگي كردن هستيم، الگويي كه راهنما و كمك ما در زندگي باشد. يعني بايد بپذيريم كه زندگي كردن درس و هنري آموختني است و تا زندگي درست را ياد نگيريم، نمي‌توانيم درست زندگي كنيم و اشتباه زندگي خواهيم كرد!
ما بايد بدانيم و بپذيريم كه زندگي يك هديه الهي است كه به انسان‌ها بخشيده شده و ما به عنوان يك انسان نسبت به اين زندگي مسووليت داريم يعني لازم است هر انساني براي ارتقاي شيوه زيستن خود تلاش و تفكر كند. بايد به زندگي خود به جايگاه انساني خود احترام بگذارد، بايد خود را ملزم به انسان درست بودن و درست زندگي كردن بداند و همين يعني اهميت به سواد زندگي به اينكه هر انساني جايگاه انساني خود را در زندگي درست بشناسد و درست نقش انساني خود را زندگي كند.  پس سواد زندگي از نگاه و نگرش به چيستي انسان و زندگي شروع مي‌شود يعني براي يادگيري درست زندگي كردن بايد ابتدا تعريف از انسان و زندگي را توسعه بدهيم يعني درك و شناخت رشد يافته و تربيت شده از چيستي زندگي انساني كسب كنيم و همين درك و شناخت توسعه يافته را مبناي زندگي كردن بگذاريم و بدانيم هر اندازه درك و شناخت از زندگي انساني مبنايي درست‌تر داشته باشد داراي نگاه و نگرشي درست‌تر نسبت به زندگي خواهيم بود و همين نگاه و نگرش درست به ما درست زندگي كردن را ياد مي‌دهد! چون سبك زندگي ما متناسب با درك و شناخت ما از زندگي خواهد بود، چون هر اندازه زندگي ياد گرفته باشيم همان‌طور زندگي خواهيم كرد! چون سطح سواد زندگي ما سبك زندگي ما را مي‌سازد. پس بدانيم وقتي مبناي شيوه زندگي، ميزان سواد زندگي است و وقتي سواد زندگي اهميت به ياد گرفتن زندگي درست در معناي كلي آن است پس در واقع سواد زندگي به معناي يك الگوي كامل و درست براي زندگي كردن است. 
پس بايد به تمام آنچه چگونه زندگي كردن را شامل مي‌شود، بينديشيم و بياموزيم در اين صورت است كه سبك زندگي ما بر مبناي الگويي درست خواهد بود؛ الگويي به نام سواد زندگي.
عضو انجمن سواد رسانه‌اي ايران