پرسش‌هايي جدي در مورد يامال
آيا او مي‌تواند هم درخشان باشد و هم بي‌اثر؟
گروه ورزش
بعد از سوت پايان در شكست دردناك ۲-۱ بارسلونا در ال‌كلاسيكوي روز يكشنبه، لامين يامال، مهاجم بارسا، به سمت دني كارواخال، كاپيتان رئال مادريد رفت تا با او دست بدهد.اين دو هم‌تيمي‌هاي تيم ملي اسپانيا هستند. آنها سال گذشته در قهرماني اسپانيا در جام ملت‌هاي اروپا كنار يكديگر در سمت راست بازي مي‌كردند و قرار است تابستان آينده در جام جهاني دوباره شريك همان جناح باشند.اما كارواخال تمايلي به دست دادن نداشت. او به جاي آن، پيامي براي هم‌تيمي ۱۸ ساله‌اش در تيم ملي داشت.او با حركت دست و حالتي معترضانه به يامال گفت: «تو خيلي حرف مي‌زني، خيلي!»در اين لحظه درگيري جمعي شكل گرفت؛ تيبو كورتوا، دروازه‌بان رئال، به سمت آنها آمد و يامال را سرزنش كرد. ادواردو كاماوينگا سعي داشت او را جدا كند تا اينكه مارك كاسادو، هم‌تيمي يامال در بارسا، رسيد و او را از وسط ماجرا بيرون كشيد.يامال در حال رفتن به سمت رختكن بود كه وينيسيوس جونيور هم خودش را به او رساند تا حرفي بزند. شماره ۱۰ بارسا از وينيسيوس خواست اگر چيزي دارد، در تونل صحبت كند. سپس رافينيا وارد شد تا تنش را متوقف كند، البته چهار عضو كادر مادريد كه دورتادور وينيسيوس بودند، در آرام كردن شرايط موفق‌تر بودند.در نهايت فضا آرام شد و يامال به تونل رفت. اما در اين لحظه يك نكته كاملا روشن بود: او با حرف‌هايش قبل از بازي، چه تاثير بزرگي روي رختكن رئال مادريد گذاشته بود.مي‌شود اسمش را كري‌خواني گذاشت يا شوخي و طعنه. اما صحبت‌هاي يامال در روزهاي قبل از مسابقه چنان جنجالي ايجاد كرد كه اگر به ما بگويند ژابي آلونسو سخنان او را روي ديوار رختكن چسبانده تا انگيزه بازيكنانش بيشتر شود، تعجب نخواهيم كرد.مشكل بزرگ براي يامال و بارسا اين بود كه همه چيز معكوس جواب داد. ستاره جوان در زمين كاملا بي‌اعتمادبه‌نفس به نظر مي‌رسيد و نمايش ضعيف او حالا پرسش‌هايي جدي درباره خودش و باشگاه ايجاد كرده است.داستان از آنجا شروع شد كه يامال روز پنجشنبه در برنامه زنده «كينگز ليگ» - مسابقات فوتبال ۷ نفره‌اي كه توسط جرارد پيكه برگزار مي‌شود و يامال در آن صاحب يك باشگاه است - شركت كرد. فضاي اين برنامه شوخي‌آميز و اينترنتي است و هدفش بيشتر جنجال‌سازي و فان است.در جريان برنامه، وقتي درباره رئال مادريد از او سوال شد، يامال در قالب شوخي آنها را «غرغرو و دزد» خطاب كرد (وقتي از او پرسيده شد آيا رئالي‌ها اين‌طور هستند) . سپس از او پرسيدند آيا بازي در برنابئو گل مي‌زند؟يامال جواب داد: «قبلا زدم. آخرين باري كه آنجا بودم... چي بود؟ ۴-۰ فكر كنم.» و خودش را به يادآوري افتخارآميز زد. بعد هم در شب قبل از بازي، در اينستاگرام عكس‌هايي از واكنش خشمگين هواداران رئال پس از گل خودش در برنابئوي سال گذشته منتشر كرد.
همه چيز نقش يك «اداي شوخي» را داشت. اما بدجوري نتيجه معكوس داد و حتي از طرف هواداران خودي هم مورد انتقاد قرار گرفت.بخش بزرگي از هواداران بارسا از لاف‌زدن‌ها و ژست‌هاي او خوششان نيامد. غرور و خودنمايي‌اش - حتي با اينكه سبك رفتاري او هميشه تا حدي همين‌طور بوده - به نظر خيلي‌ها اين‌بار «زياده‌روي» بود.اين اتفاق واقعيتي تلخ را درباره درون باشگاه بارسلونا آشكار مي‌كند: به نظر مي‌رسد هيچ فردي در باشگاه نيست كه بتواند يامال را كنترل يا راهنمايي جدي كند و روي تصميم‌هاي او تاثير بگذارد.يامال چه از نظر فوتبالي و چه تجاري، تبديل به بزرگ‌ترين چهره باشگاه شده است. اين جايگاه از وقتي قطعي شد كه او با قرارداد جديدش در ماه آگوست، تبديل به پردرآمدترين بازيكن تيم شد آن هم فقط دو سال پس از اولين بازي‌اش براي تيم بزرگسالان در ۱۵ سالگي (آوريل ۲۰۲۳) .
و حالا همين انتقادها، بارسا را مقابل آينه گذاشته است.
سوالات سختي شكل گرفته:
آيا مي‌شود از يامال خواست كه بيرون از زمين بي‌حاشيه و خنثي باشد، اما داخل زمين از او انتظار «غيرعادي و خارق‌العاده بودن» داشت؟ آيا مي‌شود از او خواست به اندازه‌اي مغرور باشد كه فكر كند مي‌تواند سه نفر را دريبل كند، اما همزمان در رفتارش بي‌صدا و كم‌ادعا باشد؟
اغلب نمي‌شود اين دو را با هم داشت. يامال يك نابغه خلاق است، اما مهم‌تر از همه اين است كه او فقط ۱۸ سال دارد. او هنوز در حال ياد گرفتن است.
در شكست ۲-۱، بارسا حالا با گذشت ۱۰ بازي، پنج امتياز از رئال عقب افتاده. اگر يامال گل زيبايي مي‌زد و بازي را در مي‌آورد، امروز كسي اين حرف‌ها را مي‌زد؟اما او بد بازي كرد حتي شايد «خيلي بد».با توجه به محروميت هانسي فليك، ماركوس زورگ (دستيارش) روي نيمكت بود و بعد از بازي درباره يامال گفت: «امروز برايش روز آساني نبود. او تازه دارد ياد مي‌گيرد با سوت‌ها، هو و فشار تماشاگران كنار بيايد. اين طبيعي است و او هنوز خيلي انگيزه دارد. مادريد خوب دفاع كرد، بايد پذيرفت. گاهي دفاع خوب كارش را انجام مي‌دهد.»از طرفي ممكن است يامال هنوز از نظر بدني صد درصد آماده نباشد. مصدوميت كشاله او موضوع ساده‌اي نيست و باشگاه معتقد است او بايد ياد بگيرد با اين درد زندگي كند، چون ممكن است تكرار شود.شايد به همين دليل بود كه در اين بازي با وجود ۷۹ لمس توپ، حتي يك شوت در چهارچوب نداشت و ۲۲ بار توپ را از دست داد.فرانكي دي‌يونگ بعد از بازي از او دفاع كرد و گفت: اگر كارواخال واقعا مشكل داشت، بايد به عنوان هم‌تيمي در تيم ملي، مستقيم به خود يامال زنگ مي‌زد، نه اينكه وسط زمين برايش ژست بگيرد: «اين كار فقط آتش را شعله‌ورتر مي‌كند. مي‌توانم درك كنم رئالي‌ها از حرف لامين ناراحت شوند، اما ماجرا اينقدر بزرگ نبود.»اين آتش البته خاموش نمي‌شود. نه در مادريد و نه در بارسلونا. يامال حالا با سخت‌ترين شكل ممكن فهميد «زير ذره‌بين بودن» يعني چه.اما اين ماجرا احتمالا به لحظه‌اي تبديل مي‌شود كه در تاريخ جديد ال‌كلاسيكو ماندگار خواهد ماند و قرار است قصه‌هاي بيشتري از آن بيرون بيايد.