اندوه عاشقان

سرو بلند بين كه چه رفتار  مي‌كند                       وآن ماه محتشم كه چه گفتار مي‌كند
آن چشم مست بين كه به شوخي و دلبري                     قصد هلاك مردم هشيار مي‌كند
ديوانه مي‌كند دل صاحب تميز را                         هر گه كه التفات پري‌وار مي‌كند
ما روي كرده از همه عالم به روي او                      وآن سست عهد روي به ديوار مي‌كند
عاقل خبر ندارد از اندوه عاشقان                                 خفته‌ست و عيب مردم بيدار مي‌كند
سعدي