سياستهاي داخلي و چالشهاي پيش رو
محسن رهامي
حمايتها در خصوص فعاليت دو ساله ابتدايي دولت يازدهم هرچند بيشتر به سمت سياست خارجي سنگيني ميكند اما در واقع اينگونه نيست. دولت از همان ابتداي آغاز به كار خود بيتوجه به سياست داخلي نبوده اما به لحاظ در اولويت بودن حل مسائل ايران در حوزه بينالمللي و مشكلات ناشي از تحريم و بلوكه شدن اموال ايران در بانكهاي خارجي، طبيعي بود كه نخستين اقدام پس از شكلگيري كابينه سعي بر بازتر شدن فضاي بينالمللي باشد. گامهاي بلندي در اين زمينه برداشته شد هرچند در اين زمينه نيز با چالشهاي زيادي روبهرو بوده است. به مراتب در مورد سياست داخلي نيز تلاشهاي شخص رييس دولت را در چند زمينه شاهد بودهايم؛ تلاشهايي كه البته بيشتر در سال 94 در حال انجام است و در راستاي همان نامي است كه دولت براي امسال برگزيده است. (سال سياست داخلي) موضعگيريهاي اخير حسن روحاني در مورد سانسور كتاب در آغاز نمايشگاه بينالمللي كتاب، صحبتهاي وي در جمع ماموران نيروي انتظامي و همچنين تاكيد بر فعاليت احزاب شاهدي بر اين مدعاست كه دولت در سياست داخلي نيز همچون سياست خارجي فعال است. اما بايد دانست كه اين حوزه هم كم چالشتر از حوزه سياست خارجي نيست. كما اينكه عدهاي تمايلي به برداشتن چالشهاي پيش روي دولت ندارند. كساني كه از تحريمها نفع ميبرند، طبيعي است كه كارشكني و در مسير دولت سنگ اندازي كنند. پس نميتوان گفت دليل عدم توجه دولت به سياست داخلي بياهميت بودن آن براي دولت است. يادمان نرود كه چه مسائلي براي تاكيد روحاني به اجراي قانون به پا شد و او را متهم به ناديده انگاشتن اسلام كردند؟ در خصوص موانع مربوط به نشر نيز با وجود تاكيدات رييسجمهور و وزير ارشاد، در نمايشگاه كتاب چه ميگذرد؟ گهگاه شاهد برخورد با برخي ناشران در حين برگزاري نمايشگاه هستيم. اما امسال با وجود تمامي موانع و با در پيش بودن انتخابات بايد فضايي سالم فراهم شود. هيات اجرايي در شهرها بايد بهگونهاي انتخاب شوند كه حقوق كانديداها را رعايت و از مردم حمايت كنند. يادمان نرود كه تشكيل مجلسي كارآمد و البته كارشناس همت زيادي از سوي دولت را ميطلبد. اما در همين مورد نيز چالشهايي را ديديم. آنجا كه وزير كشور مجبور به پسگرفتن حرفهاي خود در زمينه پولهاي كثيف و ورود آن به انتخابات شد. اما روحاني با تمامي اين چالشها با وجود حمايتهاي عمومي و به پشتوانه رايدهندگان و سران عالي نظام و مقام معظم رهبري ميتواند به اهداف از پيش تعيين شده خود دست يابد. تنها راه براي مقابله با چالشهاي پيش روي دولت، مقاومت است. حسن روحاني براي عملي كردن وعدههايي كه در مناظرات انتخاباتي به مردم داده و اينكه در آن وعدهها صحبت از تغيير ميكند، راهي جز مقاومت ندارد. مردمي كه براي همين تغيير پاي صندوقهاي راي آمدند و مقاومتي كه نهايتا هم موجب موفقيت دولت ميشود. طبيعي است كه هزينهاي را نيز براي اين مقاومت بايد پيشبيني كرد و آماده پرداخت آن بود اما بايد كاري را انتخاب كرد كه با كمترين هزينه به اهداف تعيين شده در سياست داخلي دست يافت. البته نبايد فراموش كرد كه در هر كشوري كه رييسجمهوري بر سر كار ميآيد، سعي بر اين است كه او را ناكارآمد جلوه دهند. تمام كشورها هم اينگونه است. نبايد توقع داشت كه هيچ كسي مخالفت نكند تا دولت برنامههاي خود را اجرا كند. روحاني نبايد انتظار داشته باشد كه فرش قرمز زير پاي او انداخته شود. اين انتظار بيجايي است. اگر انتقاداتي از دولت وي ميشود، هيچوقت نبايد موجب شود كه از تلاش براي اجرايي شدن وعدههاي خود دست بردارد. روحاني بداند كه حمايت اصلاحطلبان پشتوانه وي براي پيشبرد اهداف دولت در سياست داخلي است.