كي‌روش بايد تكذيب كند

تيم ملي فوتبال كشورمان در دومين ديدار مرحله گروهي جام ملت‌هاي آسيا مقابل ويتنام بازي بسيار خوبي به نمايش گذاشت. بچه‌ها بسيار عالي دستورات كادر فني را به اجرا در آوردند و موفق شدند 3 امتياز بازي را نيز به دست آورند. با نمايش خوبي كه از ملي‌پوشان شاهد بوديم و روحيه بالاي تيم پس از دو برد پياپي، به نظر مي‌رسد تيم ايران كار سختي مقابل عراق نخواهد داشت و اين تيم را نيز از پيش رو برخواهد داشت.

ويتنام هم بازي خوبي نشان داد. تيمي كه مشخص بود، كار كرده و براي دقايق بازي برنامه خاصي دارد. اين تيم چند بار هم روي خط دفاع ايران خطر‌آفرين شد كه نشان مي‌دهد شرايط فوتبال هميشه غير‌قابل پيش‌بيني است و هيچ سيستمي عاري از اشتباه نيست. با اين وجود عملكرد خط دفاعي ايران نيز قابل قبول ارزيابي مي‌شود. يعني تيم از لحاظ ساختار دفاعي مشكلي ندارد. از نكات قابل توجه خط دفاع تيم ملي ايران مي‌توان به حضور خوب كنعاني‌زادگان در كنار پورعلي‌گنجي اشاره كرد. اين مساله نشان مي‌دهد كه خوشبختانه دست كارلوس كي‌روش روي نيمكت باز است و او مي‌تواند از بازيكنان زيادي استفاده كند. هر يك از بازيكنان نيمكت‌نشين هم كه به بازي مي‌آيند، در حد بازيكنان اصلي ظاهر مي‌شوند. تيم ملي ايران يك، دوجين بازيكن باكيفيت دارد و تعويض‌هاي كي‌روش نيز روي عملكرد كلي تيم تاثير منفي نمي‌گذارد. در خط حمله اما شرايط بازي كمي سخت شده بود. تيم ويتنام از سيستمي با 5 مدافع بازي مي‌كرد و اين كار را براي هافبك‌ها و مهاجمان ايران دشوار كرده بود. در برخي از دقايق بازي به خاطر فشردگي حريف، امكان كار تركيبي وجود نداشت يا كارهاي تركيبي به شكست منجر مي‌شد. البته اين سبك بازي ويتنام كاملا طبيعي بود. آنها براي حيثيت خودشان فوتبال بازي مي‌كردند و چيزي براي از دست دادن نداشتند. تيم‌هايي نظير ويتنام مقابل تيم‌هاي بزرگ دنبال نشان دادن خودشان هستند. همان‌طور كه ما در جام جهاني مقابل اسپانيا بازي مي‌كرديم. تيم ايران نيز در جام جهاني بيشتر از هر چيزي دنبال اثبات ارزش‌هاي خود و دفاع از حيثيت فوتبال ايران بود. ويتنام به خوبي مي‌دانست كه اگر بخواهد مقابل ايران هجومي كار كند، به اندازه يمن گل خواهد خورد.

تيم ايران در دو ديداري كه به ميدان رفته نشان داده پتانسيل قهرماني را دارد. با اين حال اين جام نشان داده كه رقبايي جدي در مسابقات براي كسب عنوان قهرماني وجود دارند. رقباي ايران در ادامه جام ابتدا عراق است كه گفتم بعيد است براي ايران دردسرساز شود. در ادامه مي‌توان به رقبايي نظير ژاپن، استراليا، عربستان و كره‌‌جنوبي اشاره كرد. البته بايد ديد كه اين تيم‌ها از گروهشان صعود خواهند كرد يا خير. اگر در مراحل بالاتر به يكي از اين چهار تيم بخوريم، كارمان سخت است. اما بردن اين تيم‌ها دور از دسترس نيست و با درايت كادر فني مي‌توان به قهرماني اميدوار بود.

تنها نكته‌اي كه تيم را در حال حاضر دچار حاشيه مي‌كند، مساله قرارداد كي‌روش با فدراسيون فوتبال كلمبياست؛ خبري كه بيشتر در رسانه‌ها به آن پرداخته مي‌شود. در چنين شرايطي انتظار مي‌رود كه هم كادر فني، هم فدراسيون فوتبال و هم رسانه‌ها نسبت به انتشار اين اخبار كاملا بي‌توجه بمانند، چرا كه اين اخبار هدفي جز ضربه زدن به تيم ملي ايران، چه خواسته چه ناخواسته ندارند. خود كارلوس كي‌روش هم به خوبي مي‌داند كه چنين خبرهايي به تيم ضربه خواهد زد. در اين شرايط بهترين راه‌حل اين است كه خود سرمربي تيم ملي قويا مساله را تكذيب كند تا گمانه‌زني‌ها از بين برود. اتفاقي كه متاسفانه هنوز رخ نداده و سرمربي تيم ملي تنها به گفتن جمله «بهتر است فعلا در موردش صحبت نكنيم» بسنده كرده.